Хутка семдзесят гадоў, як скончылася вялікая вайна. Тады стаяла квітнеючая вясна. На вуліцах абдымаліся незнаёмыя людзі, у радыёпрымачоў выстройваліся чэргі : паслухаць радасныя навіны. Той вясной наш народ пачаў з энтузіязмам аднаўляць руіны страні : ворага прагналі, пара навесці парадак у доме.
Мы не любім воен, таму што іх пачынаюць за свае інтарэсы палітыкі, багацеі або фанатыкі. Але Айчынная вайна называецца Вялікай, бо вялікі быў народны подзвіг. Людзі ваявалі не за палітычныя каштоўнасці, а за свой дом, сад каля яго, за сям’ю. Заканамерна, што перамаглі тыя, хто змагаўся за чалавечыя каштоўнасці. А тыя , хто прыйшоў заняволіць, пацярпелі паразу
- Сними свой плащ, мы накроемся вместе! - крикнула на бегу Таня.
- Я не могу, я промокну! - нагнув голову с капюшоном, ответила ей Маша.
В школе учительница сказала:
- Как странно, у Маши платье сухое, а у тебя, Таня, совершенно мокрое. Как же это случилось? Ведь вы же шли вместе?
- У Маши был плащ, а я шла в одном платье, - сказала Таня.
- Так вы могли бы укрыться одним плащом, - сказала учительница и, взглянув на Машу, покачала головой. - Видно, ваша дружба до первого дождя!
Обе девочки густо покраснели: Маша за себя, а Таня за Машу.
Вопросы:
Почему учительница сказала девочкам: « Ваша дружба до первого дождя»?
Почему покраснела Маша?
1