Прыназоўнік — службовая часціна мовы. Удакладняе значэнне ўскосных склонаў і паказвае на адносіны паміж назоўнікам (займеннікам, лічэбнікам) і іншымі словамі ў сказе ці словазлучэнні: паклаў на стол.
Прыназоўнікі бываюць:
— простыя: ад, аб, пад, над, перад, прад, з, за, без: адыйшоў ад навукi, пад столлю;
— складаныя: накшталт, замест, звыш, услед, насустрач, упоперак, наконт: папытаюся наконт кватэры.л, прыйду да цябе.
Прыназоўнікі пра, праз, на, у звычайна ўжываюцца з вінавальным і месным склонамі: чытаю пра падзеі за мяжой, едзем праз Германію, адзежа на свята, прыйдуў сераду, снег на страсе, дзяўчына ў хустцы.
Сочинение не напишу, т.к. долго, но дам тебе намек на то, тема чего.
Жураулины крык. Кали Глечык застауся адзин, ён пачау успаминать усе свае жыццё. Запракинуушы галаву, ён убачый чародку жураулёу. А потым аднаго з их, яки адбиуся ад чарады, бо яго падбили. Глечык захапиуся имкненне да жыцця гэтага журауля, кали ен спрабавау дагнаць сяброу, але не мог и курлыкау, хацеу каб яго пачули. Глечык бый вельми малым хлопцам и у яго было гэтае имкненне да жыцця. Можа менавита гэта и ёсць прычына назвы твора?