1) Найбольшай карай для паэта з’яўляецца немата, на якую ён бывае несправядліва асуджаны. 2) Богша спадзяваўся, што натрапіцца патрэбная сцежка, і шыбаваў напрасткі. 3) Сырыя вятры доўгай восені, якія заўсёды надакучліва шумелі ў голлі бярозы і секлі мне ў твар кроплямі дажджу, сёння эамоўклі. 4) У густым змроку хаваліся станцыйныя пуці, на якіх дзе-нідзе паблісквалі стрэлачныя ліхтары. 5) Свіцязь купае сонца ў сваёй купелі, узіраецца, усміхаючыся, у вячыстыя карункі дрэў, якія шырокім, багата вышытым поясам атуляюць яго, лашчацца да яго.
Что-то можешь укоротить Усе кветкі, якія растуць у садку і на клумбах – вельмі прыгожыя. Мне падабаюцца белыя хрызантэмы, чырвоныя цюльпаны, простыя палявыя рамонкі. Але мой любімы кветка – гэта ўсё-ткі ружа! Закаханыя мужчыны дораць сваім дамам букеты з гэтых кветак. Ружу нездарма лічаць каралевай кветак. Іх пялёсткі пышны і ў той жа час далікатныя. Асабліва прыемна сузіраць, калі ў гэтых далікатных пялёстках хаваецца кропля расы. Яна нагадвае маленькі каштоўны камень.А які чароўны водар мае ружа! Толькі за адзін водар гэты кветка варты каралеўскай кароны. Існуе мноства відаў руж: ярка-чырвоныя, цёмна-бардовыя, белыя, ружовыя, крэмавыя, жоўтыя і іншыя. Навукоўцы нават вывелі гатункі з чорнымі пялёсткамі! А я сярод гэтага разнастайнасці люблю менавіта чырвоныя і ружовыя ружы. Хоць белыя таксама выдатныя. Усе ружы вельмі прыгожыя, і складана выбіраць сярод іх найлепшы гатунак. Я ўсёй душой люблю гэты кветка і заўсёды радуюся, калі бачу яе.
2) Богша спадзяваўся, што натрапіцца патрэбная сцежка, і шыбаваў напрасткі.
3) Сырыя вятры доўгай восені, якія заўсёды надакучліва шумелі ў голлі бярозы і секлі мне ў твар кроплямі дажджу, сёння эамоўклі.
4) У густым змроку хаваліся станцыйныя пуці, на якіх дзе-нідзе паблісквалі стрэлачныя ліхтары.
5) Свіцязь купае сонца ў сваёй купелі, узіраецца, усміхаючыся, у вячыстыя карункі дрэў, якія шырокім, багата вышытым поясам атуляюць яго, лашчацца да яго.