Рана раніцай, калі яшчэ цёмна я люблю падбегчы да акна і любавацца выглядам з яго. Вулічную невялікую дарожку, асветленую вулічнымі ліхтарамі, ледзь відаць пухнаты, свежы снег, які ляжыць на голых галінках дрэў і зямлі. Насупраць мяне ёсць іншыя дамы, у іх таксама прачынаюцца людзі і сустракаюць Новы дзень. Люблю паназіраць за людзьмі, якія не паленаваліся ўстаць яшчэ раней за мяне і цяпер выгульваюць сваіх хатніх улюбёнцаў, нягледзячы на дзень тыдня і халодную, чырвонаносую надвор'е.
Днём з акна можна ўбачыць, шмат новага і цікавага: дрэвы ў снежнай футры, на марозным паветры, задумаўшыся апускаюцца сняжынкі.
Здалёк відаць маю ледзяную горку, калі не такая халоднае надвор'е я люблю выйсці паклікаць сваіх сяброў пакатацца разам з імі, патураць яркія хлапушкі і пагуляць у снежкі. На вуліцы ціха, толькі зрэдку даносіцца шум машын. Перада мной цэлы маленькі свет.
Калі Сонца сыходзіць, то на неба прыходзяць зоркі. Яны нібы лямпачкі гірлянды, аблытаў цёмнае неба. Ужо вечар, усе людзі адпачываюць дома, на вуліцу ніхто не выходзіць, толькі сабакі бегаюць па снежных сцяжынках.
Музай для Максіма Багдановіча стала Ганна Какуева, сястра ягонага аднакласніка, таленавітая піяністка. “Зорка Венера… ” не мае свайго адрасанта, аднак такі бліскучы раманс мог напісаць чалавек, сэрца якога “напаткала” палкае і моцнае юначае пачуццё.
Творчасць Максіма Багдановіча — гэта цэлае жыццё. У зборніку "Вянок" выявіліся мары, спадзяванні паэта, яго інтымныя пачуцці, шчырыя прызнанні ў любві да роднай зямлі. Значнае месца ў творчасці паэта займае інтымная лірыка. Каханне — пачуццё бязмернай павагі да жанчыны, выражэнне гуманнасці і высакароднасці чалавека, крыніца яго лепшых імкненняў. У творах М. Багдановіча гэта пачуццё сагрэта асаблівай цеплынёй, шчырасцю. Сапраўдным паэтычным шэдэўрам інтымнай лірыкі з'яўляецца раманс "Зорка Венера". Ён кранае глыбокай задушэўнасцю, душэўнай чысцінёй, праўдзівасцю выказаных пачуццяў. Лірычны герой твора (юнак) засмучаны тым, што павінен расстацца з любай дзяўчынай. Ён абяцае, што ў далёкім краі, куды едзе, усё сваё жыццё будзе помніць каханую. Пра яе будзе напамінаць і Венера, якой, безумоўна, вядома пра пакуты разлучаных сэрцаў: