1. Вечарам я пайшоў гуляць у парк. (апавядальны, няклічны, просты, двухсастаўны, развіты, поўны) [ - = ]. вечарам - акалічнасць (выражана прыслоўем) я - дзейнік (выр. займеннікам) пайшоў - выказнік (выр. дзеясловам) гуляць - акалічнасць (выр. дзеясловам) у парк - акалічнасць (выр. назоўнікам з прыназоўнікам)
2. Гэты Новы год я запомню на ўсё жыццё. (апавядальны, няклічны, просты, двухсастаўны, развіты, поўны) [ - = ]. гэты - азначэнне (выр. займеннікам) Новы год - дапаўненне (выр. устойлівым выразам, які складаецца з прыметніка і назоўніка) я - дзейнік (выр. назоўнікам) запомню - выказнік (выр.дзеясловам) на ўсё жыццё - акалічнасць (выр. прыназоўнік + займеннік + назоўнік)
3. Мая мама добра гатуе суп. (апавядальны, няклічны, просты, двухсастаўны, развіты, поўны) [ - = ]. мая - азначэнне (выр. займеннікам) мама - дзейнік (выр. назоўнікам) добра - акалічнасць (выр. прыслоўем) гатуе - выказнік (выр. дзеясловам) суп - дапаўненне (выр. назоўнікам)
4. Мая сястра дапамагае мне ў вучобе. (лепш "Мая сястра дапамагае мне з вучобаю") (апавядальны, няклічны, просты, двухсастаўны, развіты, поўны) [ - = ]. мая - азначэнне (выр. займеннікам) сястра - дзейнік (выр. назоўнікам) дапамагае - выказнік (выр. дзеясловам) мне - дапаўненне (выр. займеннікам) ў вучобе - дапаўненне (выр. прыназоўнік+назоўнік)
5. На ўроку мы пісалі складаную дыктоўку. (апавядальны, няклічны, просты, двухсастаўны, развіты, поўны) [ - = ]. на ўроку - акалічнасць (выр. прыназоўнік + назоўнік) мы - дзейнік (выр. займеннікам) пісалі - выказнік (выр. дзеясловам) складаную - азначэнне (выр. прыметнікам) дыктоўку - дапаўненне (выр. назоўнікам)
6. Мае бацькі збіраюцца на адпачынак. (апавядальны, няклічны, просты, двухсастаўны, развіты, поўны) [ - = ]. мае - азначэнне (выр. займеннікам) бацькі - дзейнік (выр. назоўнікам) збіраюцца - выказнік (выр. дзеясловам) на адпачынак - акалічнасць (выр. прыназоўнік + назоўнік)
7. Улетку я жыў адзін у вёсцы. (апавядальны, няклічны, просты, двухсастаўны, развіты, поўны) [ - = ]. улетку - акалічнасць (выр. прыслоўем) я - дзейнік (выр. займеннікам) жыў - выказнік (выр. дзеясловам) адзін - акалічнасць (выр. прыметнікам) (тут слова "адзін" у значэнні прыметніка, а не лічэбніка) у вёсцы - акалічнасць (выр. прыназоўнік + назоўнік)
8. Кожную суботу я хаджу на танцы. (апавядальны, няклічны, просты, двухсастаўны, развіты, поўны) [ - = ]. кожную суботу - акалічнасць (выр. займеннік+назоўнік) я - дзейнік (выр. займеннікам) хаджу - выказнік (выр. дзеясловам) на танцы - акалічнасць (выр. прыназоўнік+назоўнік)
9. На гэтым тыдні я іду на дзень нараджэння. (апавядальны, няклічны, просты, двухсастаўны, развіты, поўны) [ - = ]. на тыдні - акалічнасць (выр. прыназоўнік + назоўнік) гэтым - азначэнне (выр. займеннікам) я - дзейнік (выр. займеннікам) іду - выказнік (выр. дзеясловам) на дзень нараджэння - акалічнасць (выр. прыназоўнік + назоўнік + назоўнік)
10. Я доўга рабіў хатняе заданне. (апавядальны, няклічны, просты, двухсастаўны, развіты, поўны) [ - = ]. я - дзейнік (выр. займеннікам) доўга - акалічнасць (выр. прыслоўем) рабіў - выказнік (выр. дзеясловам) хатняе - азначэнне (выр. прыметнікам) заданне - дапаўненне (выр. назоўніка)
- Не ўяўляю, як мы змаглі сюды дабрацца. - Я таксама. Думаў, сілы скончацца яшчэ на паўдарозе. - Як тут цікава дыхаецца ... І холадна! Бр-р! - Ідзі да мяне бліжэй, будзем грэць адзін аднаго, пакуль вогнішча не разгарыцца як след. - Від адсюль адкрываецца проста цудоўны. - А як жа! Паглядзі, які велізарны свет наўкол. А што мы бачылі? Ды амаль нічога! - Дык што, Іван, ты хоць задаволены? - Яшчэ як! Спраўдзілася мая запаветная мара. Я падняўся на сапраўдную гару. - І як жа ты цяпер будзеш жыць без мары? - Лена, ты за мяне не хвалюйся. Я сабе новую мару прыдумаю. Напрыклад, на дно Марыянскай западзіны спусціцца. - Ой не, гэта ўжо без мяне, калі ласка. Я больш у тваіх вар'яцкіх задумках не ўдзельнічаю. - Ну не, без сяброў прыгоды не прыгоды. Таму куды я, туды і ты. - Добра, шукальнік прыгод, дажывём - пабачым.
наверна так если не ошибаюсь