«Похмура пора, очей зачарування …». Так, з цих слів видно, що Пушкін любив осінь. Питається, за що? Адже самі слова «сумна пора» вже навівають смуток. Ах так, ще є друга частина цього рядку: «очей зачарування». А ось у цьому вже щось є. Насправді, осінь робить природу такою красивою і барвистою, що просто диву даєшся!
Я дуже люблю ці осінні пейзажі. Природа в нашій місцевості настільки різноманітна, що просто дивно. А восени її врода навіть не піддається опису. Рослинність покривається самими різноманітними квітами з палітри фарб. І зелений ще в силі, а також з’являються кольори від ніжно-золотистого до яскраво-червоного. Через це всі сопки постають у вельми цікавому і вражаючому вигляді.
Я вельмі люблю
Беларусь і ганаруся тым, што жыву ў гэтай цудоўнай краіне. У ёй шмат выдатнага —
прыемныя людзі, камфортны клімат, багатая гісторыя. Але я больш за ўсё ў сваёй
краіне цаню прыроду. Увогуле, мне падабаецца гуляць, я часта адкрываю для себе
нешта новае. Беларусь — краіна, багатая на лясы, рэкі і азёры. «Сінявокая» —
так часта кажуць пра яе. У розных рэгіёнах Беларусі розныя рэкі і азёры. А вось
што датычыцца лясоў — яны проста цудоўныя! У беларускіх лясах растуць
розныя дрэвы — як дрэвы з ігліцай, так і з лісцем. Самая лепшая пара для
таго, каб атрымліваць асалоду ад наведвання лесу — гэта, канешне, лета.
Здорава паехаць у вёску, рана-рана, калі сонца толькі ўзбіраецца на неба,
выйсці з хаты ды пайсці ў грыбы ці ў ягады. Ды і проста пагуляць па лесе,
ловячы кожны птушыны спеў і прыродны гук — тое, чаго часам не хапае ў
паўсядзённым жыцці вялікіх гарадоу.
