Лета гэта цудоўная пара, калі ўсёвакол квітнее і пахне, калі спяваюць птушкі, калі ярка свеціць сонца. Асабліва добра летам у лесе. Колькі ўсяго цікавага можна ўбачыць і пачуць. Лес можа расказаць вельмі шмат, галоўнае навучыцца яго слухаць. З якім нецярпеннем чакаюць гэтую пару года многія людзі. Прыйшло лета і, нарэшце, можна праводзіць выходныя на прыродзе. Менавіта на прыродзе чалавек адпачывае і набіраецца сіл.
Прыходзячы ў лес, трапляеш у нейкае царства, поўнае загадак і таямніц. У старым лесе асаблівая атмасфера. Векавыя елкі, сосны, нібы вартавыя, сочаць за парадкам. Жыццё там ідзе па сваіх законах, і парушаць гэты парадак нікому не дазволена. Гуляючы па лесе часам здаецца, што хто-то назірае за табою.
Летам у лесе вельмі шмат ягад, якія багатыя вітамінамі. Менавіта лясныя ягады лічацца самымі карыснымі. Лес гэта самае падыходнае месца для прагулак. Гуляючы па лесе, трэба ўбіраць яго атмасферу, атрымліваць асалоду ад лясных водараў, яго гукамі. Лес у пачатку лета напаўняецца шчабятаннем птушак. У гэты перыяд асабліва добра гуляць па лесе, так як можна на час забыць аб сваіх клопатах і паназіраць за іншым жыццём. Менавіта тады пачынаеш адцягваць увагу ад сваіх праблем і разумець, што жыццё разнастайнае, шматграннае і на колькі прыгожы навакольны наш свет.
Навуковы стыль — функцыянальны стыль маўлення літаратурнай мовы, які мае шэраг агульных рыс, якія праяўляюцца незалежна ад характару пэўных навук (натуральных, дакладных, гуманітарных) і адрозненняў паміж жанрамі выказвання (манаграфія, артыкул, даклад, падручнік, курсавая праца і г. д.), што дае магчымасць казаць пра спецыфіку стылю ў цэлым. Разам з тым цалкам натуральна, што, напрыклад, тэксты пафізіцы, хіміі, матэматыцы прыкметна адрозніваюцца па характары выкладу ад тэкстаў па філалогіі ці гісторыі.
Навуковы стыль характарызуецца лагічнай паслядоўнасцю выкладання, упарадкаванай сістэмай сувязі паміж часткамі выказвання, імкненнем аўтараў да дакладнасці, сцісласць, адназначнасці пры захаванні насычанасці зместу.
Лагічнасць - гэта наяўнасць сэнсавых сувязяў паміж паслядоўнымі адзінкамі (блокамі) тэксту.Паслядоўнасцю валодае толькі такі тэкст, у якім высновы вынікаюць са зместу, яны несупярэчлівыя, тэкст разбіты на асобныя сэнсавыя адрэзкі, якія адлюстроўваюць рух думкі ад прыватнага да агульнага або ад агульнага к прыватнаму.Яснасць, як якасць навуковага маўлення, мяркуе зразумеласць, даступнасць.Па ступені даступнасці навуковыя, навукова-навучальныя і навукова-папулярныя тэксты адрозніваюцца па матэрыяле.