Люминесцентный гриб
люмінесцэнтны грыб па праве можа займаць першае месца ў нашым спісе. Вы думалі, што неонавыя грыбы могуць расці хіба што на планеце Пандора з фільма «Аватар». На шчасце, іх незвычайным ззяннем можна атрымаць асалоду ад і на Зямлі. Праўда, для гэтага прыйдзецца адправіцца ў Японію або Бразілію. Менавіта там у сезон дажджоў з палаюць спрэчка з'яўляюцца на свет божы гэтыя дзіўныя зялёныя грыбы. Пра тое, ядомыя ці не гэтыя грыбы - невядома. Гэта і зразумела, мала хто адважыцца падаць да стала такое свеціцца страва. Калі ж усё-такі надумаеце іх шукаць - раім глядзець у падставы ствалоў дрэў, побач з паваленымі або ссечаныя галінкамі, кучамі сцягі або проста на сырой глебе. Не забудзьцеся дачакацца ночы і атрымлівайце асалоду ад самым прыгожым асвятленнем з калі-небудзь створаных Яе Вялікасцю Флорай.
Вайна... Як шмат гаворыць гэта слова. Вайна - пакуты ма-терей, сотні загінуўшых салдат, сотні сірот і сем'яў без бацькоў, жудасныя ўспаміны людзей. Ды і нам, якія не бачылі вайны, не да смеху.
22 чэрвеня 1941 года на нашу Радзіму напалі нямецкія фашысты. Яны хацелі захапіць нашы землі і нашых людзей. Пачалася Вялікая Айчынная вайна. Яна працягвалася чатыры гады.
Германія без аб'явы вайны напала на нашу краіну. На гэтай вайне загінула мноства людзей, многія былі параненыя. Наша краіна не была гатовая да вайны. У нашых салдат не хапала зброі, танкаў, кулямётаў, гранат, але не гледзячы на гэта нашы войскі не здаваліся і ішлі наперад.
Нялёгкім быў шлях да перамогі. Баі ішлі на зямлі, у небе, на моры. Мільёны людзей, у тым ліку і дзеці, працавалі ля завадскіх станкоў і на палях краіны.
І вось прыйшоў дзень, калі наступ фашыстаў быў спынены. Савецкая армія пагнала фашыстаў з роднай зямлі. Нашы салдаты дайшлі да межаў Германіі і штурмам узялі сталіцу фашыстаў-горад Берлін. Быў 1945 год. Быў месяц май. Фашысты прызналі сваё поўнае паражэнне 8 траўня. З той пары Дзень 9 мая стаў нашым вялікім святам-Днём Перамогі!
Прайшло шмат гадоў з таго дня-першага дня Вялікай Айчыннай вайны. І яго ніхто ніколі не зможа забыцца. Бо памяць вайны стала маральнай памяццю, якая зноў вяртае да гераізму і мужнасці салдат. Менавіта памяць не дазваляе апускацца ніжэй той маральнай адзнакі, якой пазначаныя горкія і гераічныя гады, працягвае свята і неадступна жыць у сэрцы кожнага чалавека.
Объяснение:
:D