Усё чалавецтва дзеліцца на дзве паловы. Адна вар'яцка любіць жывёл і спрабуе адаптаваць іх да ўмоў гарадскога жыцця, узяць на сябе клопат пра іх. Другая абыякавы і абыякавы да праблем братоў нашых меншых. Як зрабіць так, каб добра было ўсім? Каб адны разам са сваімі гадаванцамі не стваралі клопатаў суседзям па пляцоўцы, пад'ездзе, вуліцы; іншыя былі больш памяркоўныя да жывёл і іх гаспадарам, якія ўзялі на сябе адказнасць за іх існаванне. Давайце падумаем разам! Бо страшна ўявіць Свет без птушак, котак, сабак, калі б яны раптам зніклі. Ён стаў бы змрочным, пустынным, халодным, а людзі яшчэ больш жорсткімі і маркотнымі. Давайце лепш радавацца жыцця, адзін аднаму, усяму жывому!
Объяснение:
во
1. Скураныя пасталы на нагах у чалавека даўно раскіслі ад балотнай вады, анучы наскрозь змакрэлі.
2. Наўкола стаяла цішыня, нідзе не было нікога.
3. На даўно не голеным твары чырванеў даўгі прастуджаны нос, з-пад святлявых броваў насцярожана зыркалі шэрыя вочы.
4. Дыханне ў чалавека чулася сіпатае і частае – усё ж, мусіць, далася яму ў знакі гэтая хада па балоце.
5. Апрануты ён быў у зрудзелы ад старасці вясковы армячок-паддзёўку, залаплены на плячы чорным суконным лапікам, на запалым жываце скасабочана трымалася раменная папружка.