Объяснение:
Бацькі складаюць першую грамадскую сераду дзіцяці. Асобы бацькоў выконваюць вялікую ролю ў жыцці кожнага чалавека. Не выпадкова, што да бацькоў, асабліва да маці, мы ў думках звяртаемся ў цяжкую хвіліну жыцця. Любоў кожнага дзіцяці да сваіх бацькоў бязмежная, безумоўна, бязмежная. Прычым калі ў першыя гады жыцця любоў да бацькоў забяспечвае ўласную жыццё і бяспеку, то па меры сталення бацькоўская любоў ўсе больш выконвае функцыю падтрымання і бяспекі ўнутранага, эмацыйнага і псіхалагічнага свету чалавека. Бацькоўская любоў — крыніца і гарантыя дабрабыту чалавека, падтрымання цялеснага і душэўнага здароўя.
Наперад, сыны Айчыны
Велічны дзень надышоў
Супраць нас тыранія
Крывавае сцяг падняты,
Чуеце вы ў вёсках
Равучых бязлітасных салдат
Яны прыходзяць у нашы рукі,
Рэзаць горла нашых сыноў, нашых сябровак
Да зброі, грамадзяне! Фармуйце вашыя батальёны!
Ідзем, ідзем
Каб кроў нячыстая ўвабралася ў нашы нівы
Да зброі, грамадзяне! Фармуйце вашыя батальёны!
Ідзем, ідзем
Хай кроў нячыстая напоіць нашы нівы.
Французы! высакародныя ваяры
Наносіце або захаваць вашыя ўдары.
Пашкадуйце гэтых сумных ахвяр,
Неахвотна ўзброіліся супраць вас,
Неахвотна узброеных супраць вас.
Але гэтыя крыважэрныя дэспаты,
Але гэтыя саўдзельнікі Буйе,
Усе гэтыя тыгры, якія бязлітасна
Разрываюць грудзі сваёй маці.
Да зброі, грамадзяне! Фармуйце вашыя батальёны!
Ідзем, ідзем
Каб кроў нячыстая ўвабралася ў нашы нівы
Да зброі, грамадзяне! Фармуйце вашыя батальёны!
Ідзем, ідзем
Хай кроў нячыстая напоіць нашы нівы.
Святая любоў да Радзімы
Вядзе, падтрымлівае нашы помстящие рукі!
Свабода, Свабода дарагая!
Змагайся разам з тваімі абаронцамі,
Змагайся разам з тваімі абаронцамі,
Пад нашымі сцягамі, каб перамога
Прыйшла да тваім мужным сынам
Каб твае ворагі паміраюць
Бачылі твой трыумф і нашу славу!
Да зброі, грамадзяне! Фармуйце вашыя батальёны!
Ідзем, ідзем
Каб кроў нячыстая ўвабралася ў нашы нівы
Да зброі, грамадзяне! Фармуйце вашыя батальёны!
Ідзем, ідзем
Хай кроў нячыстая напоіць нашы нівы
Объяснение:
Но́вая зямля́» — ліра-эпічная паэма, напісаная Якубам Коласам у 1911—1923 гадах, першы беларускі буйны эпічны твор. У паэме перад чытачом паўстае маніфэст магчымасьці годнага быцьця, міру і дабрабыту, магчымасьці, якую дае зямля — месца і стымул жыцьцятворчасьці для кожнага сумленнага беларуса. Зьявіўшыся ў тыя часы, калі фармаваўся філязофзкі падмурак нацыянальнае ідэі нашае дзяржавы і будучыня яе народу, за «Новай зямлёй» стала замацоўваецца эпітэт энцыкляпэдыі жыцьця беларускага сялянства канца XIX — пачатку XX стагодзьдзяў[1][2][3].