Прадслава з малых гадоў бегала ў Сафійскі сабор, дзе дапамагала сваёй цётцы Раманіі лячыць параненых ваяроў. Падносіла ім ваду, гаварыла ласкавае слова. Яна з дзяцінства была добрай, чулай дзяўчынкай.
Прадслава не захацела исци замуж. Але яна вырашыла сыйсци да цётки у манастыр, каб прысвыциць сваё жыццё бедным и гаротным людям. Ёй дали имя - Ефрасиння.
Ефнасиння была и настауницай для дяучатак. Яна вучыла их не тольки чытаць и писаць, але и выконваць розную хатнюю работу: шыць, гатаваць ежу, вышываць и нават спяваць
Слава аб Ефрасинни разышлася далёка за межы Полацка. Яна вучыла людзей паважаць адин аднаго, закликала спыниць братазабойчыя войныи княжацкия сварки. Да Ефрасинни нават вяликия князи прыслухоувалися.
Объяснение:
Героизм у Быкова - это проявление высокого человеческого духа. Образ солдата в повести "Журавлиный крик" показан Быковым на фоне сурового и трагического сорок первого года, самого тяжёлого года войны, когда наиболее остро стоял вопрос не только о миллионах человеческих жизней, но и о судьбе Родины, её будущем.
Поставив себя на место самого молодого солдата, Глечика, я подумал о том, сколько смелости и мужества надо было иметь, чтобы выстоять до конца и не дрогнуть. Благодаря таким солдатам, мы сегодня живём, ходим в школу и мечтаем о будущем.
Князь Вячка паўстае перад намі мужным абаронцам сваёй зямлі, непрымірымым ворагам крыжакаў. Яго любіць народ, і сам князь ганарыцца тым, што належыць да моцнага духам, унікальнага народу.
Князь Вячка – галоўны герой аповесці, яму супрацьпастаўляецца князь Уладзімір, які думае толькі пра тое, як захаваць уладу, але не пра тое, каб выратаваць землі ад нападу. Для князя Вячкі, наадварот, галоўнае – гэта незалежнасць і воля.
Вячка паказваецца таксама добрым бацькам, якога жыццё заставіла прымаць цяжкае рашэнне, калі ягоная дачка трапіла ў палон. Мы бачым бацьку, якога разрываюць душэўныя пакуты, і князя, які адчувае адказнасць за сваю краіну.
Князь Вячка паўстае вельмі цэласным станоўчым героем, сумленным, смелым, самаахвярным. Ён здольны дастойна вырашаць палітычныя пытанні, выдатна вядзе вайсковую справу. І нават калі ён сам трапляе ў палон, то бліскуча разлічвае і выконвае план свайго вызваленне. Князю адпавядае і ягоная дружына – таксама таленавітыя і смелыя ваякі.
Нават калі князь Вячка загінуў, аўтар здолеў паказаць нам, што смерць князя не азначае скоранасць. Яго нязломны дух працягвае жыць у народзе. Гэта сімвалізуе ягоны меч, меч князя Вячкі, што выносіць Якаў Палачанін, паплечнік і верны сябра князя.