Аднойчы іграў Андрэй на вуліцы. Дзень быў сонечны, і яму здавалася, што сёння здарыцца нешта цікавае...
Раптам хлопчык ўбачыў сабаку. Ён быў маленькі, пушысты і вельмі добры. Андрэй любіў сабак, і гэты так глянуў яму ў вочы, што хлопец вырашыў забраць жывёлу да дому. Ён паклікаў сабаку да сябе, і ён пабяжаў, аблізаў вушы і вусны Андрэйкі.
Дома бацькі здзівіліся новаму члену сям'і, але не сталі выганяць сабаку, бо мы адказны за тых, каго прыручылі! Сям'я пакарміла сабаку, і людзі назвалі яго Рэксам. Хлопчык кожны дзень гуляе з Рэксам і ходзіць з ім на прагулку.
1. Зацяжныя дажджы з лістападамі: уздыхнеш - і ў акне вітражы. 2. Шуміць авёс, звініць ячмень, і верыш ты ахвотна, што каласы цалюткі дзень красуюць бесклапотна. 3. Андрэй быў у гэтым горадзе ў першыню, але, калі сустрэчныя запыталі пра вуліцу Прыгожую, ён адразу паказаў патрэбны напрамак. 4. І што асабліва здзіўляе: многія задумкі трэцяй кнігі, якая засталася недапісанай, чуў я даўно, калі Іван Паўлавіч працаваў яшчэ над "Подыхам навальніцы". 5. Зло - грэх, але калі перад Богам мы замольваем свае грахі малітвамі, то на зямным судзе памяць - адзіны суддзя і адзіная мера віны.
Раптам хлопчык ўбачыў сабаку. Ён быў маленькі, пушысты і вельмі добры. Андрэй любіў сабак, і гэты так глянуў яму ў вочы, што хлопец вырашыў забраць жывёлу да дому. Ён паклікаў сабаку да сябе, і ён пабяжаў, аблізаў вушы і вусны Андрэйкі.
Дома бацькі здзівіліся новаму члену сям'і, але не сталі выганяць сабаку, бо мы адказны за тых, каго прыручылі! Сям'я пакарміла сабаку, і людзі назвалі яго Рэксам. Хлопчык кожны дзень гуляе з Рэксам і ходзіць з ім на прагулку.