Кнігі валодаюць здольнасцю неўміручасці.
Яны самыя даўгавечныя плён чалавечай дзейнасці.
Сэмюэл Смайлс
Наш век- гэта стагоддзе інфармацыйных тэхналогій, у кожнага з нас даўно ёсць тэлевізар, камп'ютар і Інтэрнэт, а таксама сучасны мабільны тэлефон. Што такое кніга? "Кніга- гэта чыстая сутнасць чалавечай душы", - лічыў Томас Карлэйл. Цяпер усё радзей сустракаюцца людзі з кнігамі. А чаму так адбылося і адбываецца?
Мне здаецца, што гэта ўсё з-за камп'ютэрных тэхналогій. Людзям стала цікавей гуляць у камп'ютарныя гульні, чым чытаць кнігу, лічачы прачытанне кніг пустым марнаваннем часу. У кампутарных гульнях чалавек менш думае, свет за яго ў гульні ўжо створаны. А калі чытаеш кнігу, то сам ствараеш свой свет і персанажаў. Тады наспявае пытанне: "Ці варта наогул у век высокіх тэхналогій чытаць кнігі?»
Вядома, нават у нашы дні чытаць кнігі проста неабходна! Ні радыё, ні тэлебачанне, ні кампутар не можа замяніць чытання кніг! бо менавіта чытанне кніг утварае, пашырае кругагляд, робіць чалавека больш інфармаваным. Калі чалавек чытае што-небудзь, ён суперажывае станоўчым героям, ацэньвае іх учынкі, параўноўвае са сваімі. Калі людзі чытаюць, яны думаюць, у іх развіваецца мысленне. На сваім вопыце скажу: калі ты чытаеш кнігу, аўтаматычна становішся больш граматным. І пры пісьме арфаграфічных памылак становіцца значна менш, гаворка гучыць прыгажэй. Нават вельмі добры фільм не заменіць прачытаную кнігу. Гюго пісаў: "Творца кнігі - аўтар, творца яе лёсу - грамадства». Экранізацыя можа дапамагчы ўспрыняць кнігу больш эмацыйна, душэўна, але не замяніць яе.
А ў якім узросце трэба прывіваць любоў да кнігі? Любоў да чытання неабходна прывіваць з дзяцінства. А як казаў Ленін: "Кніга-вялізная сіла". Бацькі абавязаны выхаваць любоў да кнігі ў дзіцяці, карыстаючыся літаратурай класікаў і сучаснікаў. Таксама чытанне кніг фармуе духоўныя каштоўнасці і духоўны свет у цэлым. Я цвёрда ўпэўненая ў адным: якіх бы вышыняў ня дасягнула чалавецтва ў сваім развіцці, трэба заўсёды будзе берагчы і шанаваць кнігу.
Мне хочацца падзяліцца ўласным меркаваннем. Маладым быць нялёгка, але цікава. Перад намі шмат магчымасцяў, у нас ёсць права выбару, як менавіта зладзіць сваё жыццё.
У сучасным свеце, які з'яўляецца актыўным, моладзі не гэтак проста выбраць правільную жыццёвую дарогу, вельмі складана вызначыцца з выбарам прафесіі. Усё гэта звязана з тым, што перад намі вялікі выбар жыццёвых магчымасцяў.
Галоўнае, я лічу, моладзь не павінна ісці па нахільнай дарозе, бо гэтая дарога ні да чаго добрага не прывядзе. Але нават, калі гэта здарылася, важна, каб своечасова падумаць і зразумець, што ідзем не па дакладным жыццёвым шляху. Выдатна, калі старэйшае пакаленне, сочыць за нашымі поспехамі і жыццём. Яны павінны працягваць моладзі руку дапамогі, але ні ў якім выпадку нельга, каб дарослае пакаленне навязвала нам сваю жыццёвую пазіцыю.
Мне здаецца, дарослыя павінны быць разумнейшыя, і накіроўваць маладое пакаленне на правільную жыццёвую дарогу.
Бо, што не кажы, нам, маладым, вельмі важная дапамога старэйшых, дзе справай, а дзе словам.
Кожны малады чалавек, альбо дзяўчына мараць аб шчасным будучыні. Але ці ведае кожны з іх пра тое, каб дасягнуць у жыцці поспеху, неабходна вельмі шмат працаваць.
Толькі праца і цярпенне дапамогуць нам, дасягнуць жаданага. Вядома, правільныя жыццёвыя парады і падтрымка дарослых, таксама немалаважныя для паспяховага будучыні маладога пакалення.
Цалкам дакладная прыказка «без працы не вылавіш і рыбкі з сажалкі». Бо з юных гадоў нам неабходна вучыцца, каб знайсці сваё месца ў жыцці. Для нас вучыцца, пакуль што, азначае, што і працаваць.
Маладое пакаленне павінна быць адважным і не баяцца цяжкасцяў. Бо калі цяжка перажываць няўдачы, у жыцці будзе вельмі цяжка. Жыццё, штука даволі складаная, і яна перыядычна будзе, прыносіць нам, то добрыя, то дрэнныя сюрпрызы.
Таму, можна сказаць, што быць маладым, не вельмі лёгка, як думаюць старэйшае пакаленне. Але радуе адно, у маладых усё жыццё наперадзе.