Прыназоўнік — службовая часціна мовы. Удакладняе значэнне ўскосных склонаў і паказвае на адносіны паміж назоўнікам (займеннікам, лічэбнікам) і іншымі словамі ў сказе ці словазлучэнні: паклаў на стол.
Прыназоўнікі бываюць: — простыя: ад, аб, пад, над, перад, прад, з, за, без: адыйшоў ад навукi, пад столлю; — складаныя: накшталт, замест, звыш, услед, насустрач, упоперак, наконт: папытаюся наконт кватэры.л, прыйду да цябе.
Прыназоўнікі пра, праз, на, у звычайна ўжываюцца з вінавальным і месным склонамі: чытаю пра падзеі за мяжой, едзем праз Германію, адзежа на свята, прыйдуў сераду, снег на страсе, дзяўчына ў хустцы.
Ганна жыве ў Вежках. Ёй 76 гадоў. Яна вельмі вясёлая, добрая, супакойная. Мае сына Віктара, які сядзіць у турме. Такая ж, як і Мульцік, старэнькая, белая. Любіць песню "Ой, ляцелі гусі з броду". Жыве супакойна і ціха.
Мульцік таксама жыве ў Вежках. Яму 80 гадоў. Ён наіўны, жалаблівы, добры, просты. Мае аднаго сына, які яму не піша і не помніць бацьку. Жонка Мульціка памерла. Заўсёды моліцца Сонцу, размаўляе з ім. Ніколі не ходзіць у сталоўку.
Гастрыт жыве ў Вежках. Яму 78 гадоў. Злы, рэзкі, калючы як вож. Калі з ім гавораць людзі, то ў іх быццам баліць душа. Мае дзяцей, але яны бацьке толькі грошы шлюць. Ён заўсёды дыў за кошт працы другіх.
Прыназоўнік — службовая часціна мовы. Удакладняе значэнне ўскосных склонаў і паказвае на адносіны паміж назоўнікам (займеннікам, лічэбнікам) і іншымі словамі ў сказе ці словазлучэнні: паклаў на стол.
Прыназоўнікі бываюць:
— простыя: ад, аб, пад, над, перад, прад, з, за, без: адыйшоў ад навукi, пад столлю;
— складаныя: накшталт, замест, звыш, услед, насустрач, упоперак, наконт: папытаюся наконт кватэры.л, прыйду да цябе.
Прыназоўнікі пра, праз, на, у звычайна ўжываюцца з вінавальным і месным склонамі: чытаю пра падзеі за мяжой, едзем праз Германію, адзежа на свята, прыйдуў сераду, снег на страсе, дзяўчына ў хустцы.