17 верасня Беларусь ўпершыню адзначае новае свята - Дзень народнага адзінства. Ён сыходзіць каранямі да падзеях 17 верасня 1939 года, калі ў выніку вызвольнага паходу Чырвонай арміі былі уз'яднацца Заходняя Беларусь і БССР, падзеленыя ў 1921-м па выніках Рыжскай мірнай дамовы.
Гэтае свята блізкі і расейцам. Бо менавіта тады Савецкі Саюз здабыў абрысы, якія застануцца практычна нязменнымі больш за паўстагоддзя. Гэтае свята ставіць на месца аматараў сказіць, а то і зусім забыцца нашу агульную гісторыю. І пацвярджае вядомую ісціну: сіла - у народным адзінстве.
Объяснение:
оригинал на русском:
17 сентября Беларусь впервые отмечает новый праздник - День народного единства. Он уходит корнями к событиям 17 сентября 1939 года, когда в результате освободительного похода Красной армии были воссоединены Западная Белоруссия и БССР, разделенные в 1921-м по итогам Рижского мирного договора.
Этот праздник близок и россиянам. Ведь именно тогда Советский Союз обрел очертания, которые останутся практически неизменными более полувека. Этот праздник ставит на место любителей исказить, а то и вовсе забыть нашу общую историю. И подтверждает известную истину: сила - в народном единстве.
Сенька ніколі не любіў вучыцца. Вучоба, вядома ж, не мёд, таму хлопец на занятках кляваў носам, аніякае рады на яго не было. Настаўнікі толькі ўздыхалі і прадказвалі, што калі-небудзь Сеня на сваё нарвецца. Сеня ж толькі рагатаў у адказ. Але на яго ліха прыйшоў час экзаменаў. Толькі пачало на дзень займацца, а Сеня ўжо стаяў пад кабінетам ні жывы, ні мёртвы і не сваім голасам прасіў у аднакласнікаў шпаргалкі. Але выкарыстаць іх яму не давялося. Экзаменатары не спускалі вачэй з гультая, бо на свае вочы бачылі, на свае вушы чулі, як Сеня ўвесь час вучыўся. Нарэшце выклікалі Сеню адказваць. Пайшоў ён, не сабраўшы розуму. Адказ на языку круціцца, а сфармуляваць аніяк не ўдаецца. Навёрз Сеня сем карабоў, што на думку прыйшло. Здаецца, нішто сабе атрымалася. Але экзаменатары вырашылі інакш: адправілі хлопца на перасдачу. Вось і знайшоў лодар прыгоду на сваю галаву.
Мне пашанцавала нарадзіцца ў адным з самых маладых і прыгожых гарадоў Беларусі - у Салігорску. Пра яго я і хачу Вам расказаць. У гэтым годзе майму роднаму гораду спаўняецца 58 гадоў. Для горада гэта зусім не вялікі ўзрост. Салігорск яшчэ расце і развіваецца, аб чым сведчаць шматлікія будоўлі, новыя мікрараёны, жылыя дамы, школы, дзіцячыя сады і супермаркеты. Салігорск - невялікі горад. Яго плошча - ўсяго пятнаццаць кіламетраў квадратных. У той жа час, гэта другі па колькасці насельніцтва горад Мінскай вобласці. Салігорск - густанаселены горад. Новых жыхароў сюды прыцягваюць кар'ерныя магчымасці, развітая інфраструктура, прыгажосць горада. Салігорск з'яўляецца раённым цэнтрам. Ён размешчаны на рацэ Случ. На яе берагах ёсць абсталяваныя месцы для адпачынку. Побач з горадам знаходзіцца Салігорскае вадасховішча. У горадзе ёсць лесапаркавая зона, дзе мясцовыя жыхары з задавальненнем збіраюць грыбы і ягады. На жаль, у апошні час усё большая частка лесапаркавай зоны высякаецца, каб даць месца пашырацца гораду. Мабыць, хутка апошні буйны зялёны куток знікне назаўсёды. Але пакуль што, ў параўнанні з іншымі гарадамі Беларусі, Салігорск - зялёны горад. Тут мноства дрэў, газонаў, кветнікаў. Вясной і летам ад усяго гэтага проста немагчыма адвесці погляд. Экалагічную абстаноўку ў горадзе псуюць размешчаныя вакол калійныя камбінаты, дзякуючы якім і ўзнік Салігорск. Аднак там пастаянна ўкараняюцца найноўшыя тэхналагічныя распрацоўкі, якія зніжаюць колькасць шкодных выкідаў у паветра і дазваляюць бяспечна жыць у горадзе. Салігорск з'яўляецца прамысловым горадам. Тут знаходзяцца такія вядомыя не толькі на тэрыторыі Беларусі, але і за мяжой буйныя прадпрыемствы, як "Беларуськалій", "Калінка", "Купалінка", "Пасат". У нашым горадзе ёсць, дзе добра правесці вольны час. У Салігорску ёсць свой кінатэатр, палац культуры, музей, бібліятэкі. Ёсць тут і рэстараны, бары, клубы і кафетэрыі. На мой погляд, гораду не хапае яшчэ адной паліклінікі. Наша адзіная паліклініка абслугоўвае больш за сто тысяч насельніцтва горада, а таксама насельніцтва ўсяго раёна. Таму там вельмі вялікія чэргі, а да спецыялістаў практычна немагчыма трапіць. На жаль, замест таго, каб пабудаваць другую паліклініку, у горадзе ўзводзяцца чарговыя супермаркеты і забаўляльныя цэнтры. Але я ўсё роўна люблю свой горад і не прамяняў бы яго ні на які іншы.
17 верасня Беларусь ўпершыню адзначае новае свята - Дзень народнага адзінства. Ён сыходзіць каранямі да падзеях 17 верасня 1939 года, калі ў выніку вызвольнага паходу Чырвонай арміі былі уз'яднацца Заходняя Беларусь і БССР, падзеленыя ў 1921-м па выніках Рыжскай мірнай дамовы.
Гэтае свята блізкі і расейцам. Бо менавіта тады Савецкі Саюз здабыў абрысы, якія застануцца практычна нязменнымі больш за паўстагоддзя. Гэтае свята ставіць на месца аматараў сказіць, а то і зусім забыцца нашу агульную гісторыю. І пацвярджае вядомую ісціну: сіла - у народным адзінстве.
Объяснение:
оригинал на русском:
17 сентября Беларусь впервые отмечает новый праздник - День народного единства. Он уходит корнями к событиям 17 сентября 1939 года, когда в результате освободительного похода Красной армии были воссоединены Западная Белоруссия и БССР, разделенные в 1921-м по итогам Рижского мирного договора.
Этот праздник близок и россиянам. Ведь именно тогда Советский Союз обрел очертания, которые останутся практически неизменными более полувека. Этот праздник ставит на место любителей исказить, а то и вовсе забыть нашу общую историю. И подтверждает известную истину: сила - в народном единстве.