Адзначце неразвітыя двухсастаўныя сказы: 1) Зіма халодная. 2) Зімой дні кароткія. 3) Горад будуецца, становіцца прыгажэйшым. 4) Прыемная прахалода. 5) Ты заходзь, сястрыца, не забывайся. 2.Адзначце сказы, у якіх дзейнік выражаны сінтаксічна непадзельным словазлучэннем: 1) За прагалам віднеліся тры высачэзныя дубы. 2) Днём, пасля ўрокаў, дадому яе [настаўніцу] праводзіў звычайна хтосьці з вучняў. 3) Між тым наўкола ляжала чыстая снегавая дарога. 4) Пах хлеба напаўняў хату, расплываўся па двары, падбадзёрваў, абуджаў радасць. 5) Усе жыхары былі сагнаны ў той канец вёскі, дзе стаяла старая вялікая адрына. 3.Адзначце сказы з састаўнымі іменнымі выказнікамі: 1) Сенажаць была куп’істая, занядбаная, парослая драсёнам ды шчаўем. 2) Праз колькі хвілін Кастусь усё ж прыўзняўся на локцях і пачаў узірацца ў касагор ля дарогі. 3) Антось мог без памылкі ўявіць сабе ўсё гэта падводнае царства. 4) Дружок быў кемлівым вучнем, Кастусёвы каманды лавіў на ляту. 5) Бусліха не вытрымала і ўзляцела, села на ўсохлай вершаліне бліжняга дуба. 4.Адзначце сказы, у якіх выказнікі ўжыты ў правільнай форме: 1) Тры вучні пагадзіліся дапамагчы аднакласніку. 2) Некалькі чалавек адразу ж пераселі на іншы аўтобус. 3) Трое партызан спалі на падлозе. 4) Большасць пасадак не прыжыліся. 5) Сем дзён мінула так хутка, што мы не паспелі засумаваць па маме. 5.Адзначце сказы, у якіх паміж дзейнікам і выказнікам патрэбна паставіць працяжнік:
У сённяшні час павышаецца цікавасць да ўнутранага стану чалавека і пазнання яго пачуццёвага жыцця.
Тэма кахання заўсёды хвалявала людзей. Вакол яе заўсёды вяліся спрэчкі. Аб яго загадкавасці і немагчымасці поўнага вызначэння гаварылі старажытныя паэты, філосафы, асветнікі, паэты і пісьменнікі ўсіх гістарычных эпох і ўсіх нацыянальнасцей. Каханню прысвечаны самыя душэўныя радкі. З дапамогай кахання асвятляецца прыгажосць чалавечага жыцця і адносін.
Каханне называюць здольнасцю ахвяраваць сабою дзеля каханага;
уменнем аддаваць і не браць; жаданнем зрабіць любімага чалавека
шчаслівым; энергіяй жыцця; хваробай сэрца; вогненнай ракой. Шэраг азначэнняў кахання можна доўжыць, і ўсе яны не вычарпаюць тую вялізную палітру значэнняў і
адценняў гэтага вялікага па сэнсавым аб’ёме слова.
У сучаснай беларускай паэзіі тэма кахання займае важнае месца. Цяжка знайсці цяпер паэта-мастака, які не звярнуўся б да гэтага боскага пачуцця. Аднак сярод іх зараз не так шмат майстроў, якія ўсё жыццё верныя тэме кахання і стварылі шэдэўры. Важна тое, што сапраўдны мастак заўсёды павінен быць арыгінальным.
Для сучаснай любоўнай лірыкі характэрны свежыя матывы і напрамкі. Адным з такіх напрамкаў з’яўляецца інтымная лірыка.Пачуццёвыя адносіны паміж мужчынам і жанчынай – гэта свайго роду аснова быцця, крыніца жыцця. Каханне здольна запаліць агонь ў душы кожнага чалавека і гэты агонь будзе гарэць ўсё жыццё, асвятляючы духоуные сцежкі чалавека.Але яно нясе не толькі радасць і шчасце, а часам – гора, сум, смутак і расстанне.
Як абвяшчае шматвяковая народная мудрасць,каханне – гэта не толькі ап’яняльны дурман, але і перажыванні. Таму ў любоўнай лірыцы пераважаюць такія матывы, як смутак і сум, расстанне, страта каханага. Сапраўды, крыўды ці хвілінныя растанне з каханым чалавекам астаўляе ў душы ў кожнага горкі смутак, расчараванні. Таму ў беларускай літаратуры нямала твораў, гераіні якіх, праходзячы праз цяжкія
выпрабаванні, захавалі на ўсё жыццё першае нясмелае юнацкае пачуццё.