Не народны пясняр, а Купала ў Ляўках. ___І сёння, хоць прайшло ужо нямала часу, хоць сёе-тое ў краяведзенне змянілася, нельга не захапляцца рэдкімі па прыгажосці мясцінамі абапал Дняпра паміж вёскай Ляўкі і старажытным Копысем. Здаецца, само натхненне кіравала стыхіяй, калі ўзнімала яна гэтыя берагавыя кручы, зарослыя на схілах арэшніка, гэтыя дзівосныя яры, шумлівыя лясы і неабсяжныя далі правабярэжжа, на якія ў веснавое разводдзе выходзіць Дняпро, і ператвараецца ў сапраўднае мора. ___Не ведаешь, калі тут прыгажей: у зімку , у вясну , ці улетку, але лепш за ўсё тут у восень, калі да красы прыроднай далучаецца прыгажосць чалавечай працы, калі звон кранутых золатам лясоў зліваецца з песняй жніва і пачынаецца свята ўраджаю. ___Мінавіта у гэты час, можна найлепш зразумець і глыбей адчуць, чаму Янка Купала, апынуўшыся ў творчай камандзіроўцы, захапіўся гэтымі мясцінамі і хутка зноў вярнуўся сюды, каб збудаваць непадалёк ад Ляўкоў хату, і штогод прыязжаў туды, і заставаўся на ўсё лета. ___У вялікай літаратурнай спадчыні Янкі Купалы творы, напісанныя ў Ляўках, займаюць значнае і асаблівае месца. Яны прасягнуты сонечным ,жыццесцвярдажальным, аптымістычным настроем, шчырай радасцю за чалавека. Толькі ў чэрвене тысяча дзевяцьсот трыццать пятага года, калі Купала ўпершыню прыехаў у Ляўкі на працяглы адпачынак, ён напісаў каля двух дзясяткаў вершаў, якія ўвайшлі ў залаты фонд яго творчай спадчыны: ''Сыны'', ''Госці'', ''Вечарынка''', "Алеся", "Хлопчык і Лётчык" і інш. Не менш плённымі для паэта былі ліпень і жнівень таго ж года. Паэт перажываў незвычайны творчы ўздым. ___Вершы, напісаныя народным паэтам у Ляўках своеасаблівы яшчэ і таму, што пісаліся яны амаль кожны раз пасля калгаснага сходу або сустрэч с калгаснікамі ў полі, на таку, у сялянскай хаце. Кожны факт звычайнага сялянскага жыцця Янка Купала змог убачыць і асэнсаваць як з'яву гістарычнага значэння , як факт нараджэння новага, ні кому на свеце да гэтага невядомага чалавека. ___Плённым, натхнёным быў той час, праведзёны паэтам у Ляўках. Навакольная прырода, вольная праца людзей абуджалі творчую думку, спрыялі напісанню мастацкіх твораў.
Ось і розпочалися довгоочікування канікули. Це літо я вирішила провести у бабусі.Я бачила її зовсім нещодавно,але ми скучили один за одним.Бабуся відразу запитала як я закінчила школу. Школу я закінчила на відмінно(погано).Цілий день ми розмовляли. І ось настав вечір,скоро потрібно лягати спати. Але раптом я чую,що до мене прийшли мої давні знайомі І ось ми почали розмовляти. Почало сутеніти. Бабуся вийшла та спитала чи довго я буду на дворі. На що я відповіла,що - ні. Ми розмовляли доволі довго. Коли я прийшла до хати моя бабуся вже спала. І я тихенько пішла спати в іншу кімнату. Вранці моя бабуся розбудила мене,та ми пішли до лісу. Там ми назбирали багато грибів,та повернулися додому. Так тривали мої канікули. Ось вони і закінчилися.
Усе яго знали
Из им сябравали
Каб сонца святила
И усе жили мирна