У кнізе «Зямля пад белымі крыламі» незабыўны наш Караткевіч засведчыў легенду пра тое, як Бог дзяліў між народамі землі. I даў Бог беларусам, якія Яму вельмі спадабаліся, пушчы нямераныя, рэкі - поўныя, азёры - нялічаныя. Звяры і дзічына ў пушчах чародамі; лані бягуць - лес варушыцца. Рыбы ў рэках - касякамі; чаўны з вады выціскае. Пчолы ў борцях - мільёнамі. Сады - багатыя, грыбоў ды ягад - заваліся. Сказаў Бог, што і голаду на гэтай зямлі ніколі не будзе. Наадварот, у голад шмат багацейшыя людзі будуць да нас прыходзіць. Не ўродзіць бульба, то ўродзіць жыта ці яшчэ нешта. Яшчэ сказаў Бог, што і людзі на гэтай зямлі будуць таленавітыя, на музыку, песні, вершы - здатныя, на дойлідства - таксама; жанчыны будуць прыгожыя, дзеці - дужыя, кемлівыя на Украинском)
1. Паўсюль ляталі пчолы, абуджаныя цяплом і сонцам. 2. Птушкі, спалоханыя стрэлам, узняліся ў паветра 3. Кошка з цікавасцю разглядала стол, прынесены намі ўчора. 4. Стас, рэзка павярнуўшыся, ледзь не ўпаў са стула 5. Убачыўшы брата, Марына спалохалася і ўцякла. 1-3 дзеепрым звароты 4-5 дзеепрысл звароты 6, . Бацька трымаў у руках малюнак, акуратна згорнуты дачкою. 7 . Сказ, напісаны на дошцы, спачатку я не зразумеў. 8. Цікава было сачыць за Пецем, падманутым сваім сябрам. 9. Матчына сэрца, разбітае сынам, не можа хаваць свае слёзы. 10.Слова, сказанае ў гневе, можа пакрыўдзіць любога чалавека.
my brother accused me of using his laptop