Часціны мовы — разрады слоў, якія характарызуюцца агульнасцю значэння, марфалагічных прымет, сінтаксічнай ролі.
Часціна мовы можа быць вылучана толькі на падставе сукупнасці пэўных крытэрыяў. Увага надаецца наступным фактарам:
што звычайна абазначае пэўная адзінка — прадмет, дзеянне, якасць і г. д.;
у якіх граматычных формах яна можа ўзнікаць;
якія ёй характэрныя словаўтваральныя сродкі;
якія функцыі яна выконвае ў сказе.
У беларускай мове ёсць 10 часцін мовы: назоўнiк, прыметнiк, лiчэбнiк, займеннiк, дзеяслоў, прыслоўе, прыназоўнiк, злучнiк, часцiца, выклiчнiк.
Мыска усатая, футра(шуба) паласатая, часта умываецца, але з вадой не знаецца (кот). У ваду нырае смела, хатку ён будуе у́мела, пад вадой i на вадзе будау́нiцтва ён вядзе (бабёр). Кажуць, што гэтая птушка у́ дом прыносiць малых. На дамах яна гняздуецца, любiць лавiць змей, мышэй. Хто гэта?(бусел). Грыбкоу́ сабе насушыць, арэшкау́ назбiрае, зiма сняжком цярушыць,а ёй-бяда малая(вавёрка). Сярдiты недатыка(недотрога) жыве у́ глушы лясной, iголак вельмi шмат, а нiткi нi адной.. ВОЗМОЖНО а нiткi нiводнай(вожык). На дне, дзе цiха i цёмна ляжыць вусатое бервяно(сом)
