М
Молодежь
К
Компьютеры-и-электроника
Д
Дом-и-сад
С
Стиль-и-уход-за-собой
П
Праздники-и-традиции
Т
Транспорт
П
Путешествия
С
Семейная-жизнь
Ф
Философия-и-религия
Б
Без категории
М
Мир-работы
Х
Хобби-и-рукоделие
И
Искусство-и-развлечения
В
Взаимоотношения
З
Здоровье
К
Кулинария-и-гостеприимство
Ф
Финансы-и-бизнес
П
Питомцы-и-животные
О
Образование
О
Образование-и-коммуникации

Аписание аднаго из героев из аповести паулинка

👇
Ответ:
pyataevadasha
pyataevadasha
30.05.2023
Серж Мілеўскі (характарыстыка героя па аповесці Кузьмы Чорнага "Насцечка")
Серж Мілеўскі — адзін з герояў аповесці К.Чорнага «Насцечка». Ён быў вышэйшы і мацнейшы за сваіх аднакласнікаў, лепш за іх апрануты. Але пісьменнік падкрэслівае, што «ў вачах яго свяцілася гэтулькі самазадавальнення, гэтулькі ўцехі з самога сябе, што здавалася, — гэты маладзенькі францік зараз заплюе вочы ўсяму свету».
Серж — нахабны, злосны і адначасова труслівы, баіцца адказваць за свае ўчынкі. Ніхто і не чакае ад Сержа нічога добрага. Ён, нібы сыты і распешчаны звярок, «палюе» на дзяўчатак. Яго цешаць іх пакуты, слёзы. Не паважае Серж і старэйшых: пажылога чалавека называв дурнем і старым чортам.
Сержа не любілі ў класе. У яго не было сяброў, акрамя белабрысага Мішкі, які прымаў удзел ва ўсіх Сержавых помстах. Адносіны Сержа і Мішкі былі толькі падобныя на сяброўскія. Хлопцы разам помсцілі старому чалавеку, разам наведвалі школьны буфет. Але сапраўднымі сябрамі яны не былі. Мішка карыстаўся Сержавымі здабыткамі, а на тое, каб дапамагчы аднакласніку пазбавіцца памылак, Мішкі не хапала. Аўтар называв яго падхалімам і падлізнікам.
Серж хацеў, каб яго лічылі героем, але няправільна разумеў геройства і зусім не ведаў, што такое сапраўдная дружба. Ён не любіў працаваць, не ўмеў ладзіць з аднакласнікамі, у яго былі абмежаваныя інтарэсы. Серж думаў, што калі яго бацька карыстаецца аўтарытэтам у горадзе, то частка бацькавай славы дастанецца і яму.
Серж не паважаў сваіх бацькоў, даваў загады бацьку, мог крыкнуць на маці. Ён ніколі не сумняваўся, што бацька або маці выканаюць усе яго жаданні. Серж нават не прасіў у бацькоў машыну, грошы, а патрабаваў. 3 кожным разам хлопчык станавіўся ўсё больш нахабным. Аўтару не падабаецца яго герой. Гэта бачна па апісаннях учынкаў, размовы Сержа з іншымі людзьмі. Вось як К.Чорны апісвае патрабаванні Сержа: «закрычаў... прарэзлівым, пісклівым і распешчаным голасам», «яўкнуў», «запішчаў другі раз».
Серж меў усё, што можна купіць за грошы, але не меў самага галоўнага — бацькоўскай увагі. Бацька Сержа быў вельмі заняты чалавек. Яму не было калі заняцца выхаваннем сына. Ён патураў усім Сержавым капрызам, каб хутчэй адчапіцца ад яго. А Серж прывык да таго, што яго жаданні задавальняліся, і рашыў, што яму ўсё можна і што ён лепшы і разумнейшы за ўсіх.
Я думаю, што Серж Мілеўскі зменіцца. I ён, і яго бацька зразумелі свае памылкі. Бацька Сержа цвёрда ўпэўнены, што іх можна выправіць.
4,7(2 оценок)
Открыть все ответы
Ответ:
   
     Камедыя «Паўлінка», напісаная ў 1912 годзе, займае сталае месца ў рэпертуары Беларускага нацыянальнага тэатра імя Янкі Купалы. За час свайго існавання цікавасць да гэтага твора не паменшылася, наадварот, ён стаў тэатральнай класікай. Шмат гадоў запар спектаклем «Паўлінка» адкрываўся театральны сезон. 
     У чым прычына такога поспеху? Безумоўна, у таленце аўтара камедыі Янкі Купалы. Гэты твор стаў першым драматычным творам пісьменніка. Яго з'яўленне нарадзіла Купалу-драматурга. 
     «Паўлінка» — глыбока нацыянальная камедыя, непаўторна самабытная па абмалёўцы характараў герояў, завостраная па народнаму шчырым высмейванием законаў грамадства, у якім топчацца самае высакароднае чалавечае пачуццё — каханне. Адзін з найболып яркіх вобразаў камедыі — Паўлінка. Яна галоўная гераіня твора. Янка Купала так апісвае сваю дзевятнаццацігадовую гераіню: «Стройная і досыць прыгожая дзяўчынка», апранаецца яна чысценька, у недарагую крамніну. Паўлінка пакахала настаўніка Якіма Сароку і марыць звязаць з ім свой лёс. Але бацька жадае ёй іншай долі. Якіма бацька не любіць, «жыўцом бы з'еў», і ганяецца за багатым жаніхом. 
     Усе падзеі ў камедыі вядуцца вакол змагання Паўлінкі за сваё шчасце. 
     Усе намеры, думкі, імкненні, спадзяванні Паўлінкі адкрытыя. Самае складанае пытанне свайго жыцця — падпарадкавацца волі бацькоў або без іх дазволу і бласлаўлення згадзіцца на тайны шлюб з Якімам, яна вырашае на людзях. Здаецца, чаго прасцей — кахаеш, не звяртай увагі ні на якія перашкоды, дабівайся свайго. Так, напэўна, зрабіла б сучасная дзяўчына. Але Паўлінка — дзіця свайго часу. I таму яна не можа не прыслухоўвацца да бацькоў. За імі традыцыя: бацькі аддаюць замуж сваіх дачок за таго, каго палічаць лепшым жаніхом, багатым. Беспрасветнае жыццё, вечная нястача падказалі ім гэта рашэнне. Паўлінцы складана яшчэ і таму, што перад вачамі прыклад маці, якая па волі сваіх бацькоў выйшла замуж. Нават незайздроснае жыццё Агаты Пустарэвіч не выклікае ў яе пратэсту, яна ўшчувае Паўлінку: 
     «Мала што, дзеткі, тудэма-сюдэма, любіш яго, але калі бацька не хоча, дык падумай, што людзі скажуць, як супроці волі старых пойдзеш». 
     З другога боку, прапанова Якіма на тайны шлюб выклікае страх перад тым, што зловяць: «не выжыву з сораму, людзі вочы выберуць, нельга будзе на свет паказацца».
     У такі складаны час выбару Паўлінка рашуча змагаецца за свой лёс: «А няхай сабе будзе, што мае быць, я свайго такі даб'юся, або загіну, каб і следу не засталося». Выбар гераіні ўскладняецца і заляцаннем пыхлівага Адольфа Быкоўскага, за якога бацька мае намер выдаць яе замуж. 
     Духоўнае пасталенне дзяўчыны прыводзіць яе да трагічнага фіналу, калі бацька паведамляе пра арышт Якіма. 
     На гэтым аўтар закончыў свой твор. Што чакае далей гераіню? Ці не зробіць яна памылку і не здзейсніць таго, што абяцала цётцы Агаце Пустарэвіч? Пра гэта можна толькі здагадвацца, але хочацца верыць, што знойдзе Паўлінка іншае выйсце за права быць шчасліваю.
4,7(9 оценок)
Ответ:
Yulia542
Yulia542
30.05.2023

Несколько десятков лет назад, когда ещё не были изобретены современные технологии, в нашей семье была собрана солидная домашняя библиотека. В двух комнатах из четырёх стояли большие книжные шкафы, которые снизу доверху были наполнены книгами. Родная сестра моего дедушки работала библиотекарем в санатории, благодаря чему многие даже дефицитные на то время книги имелись у нас дома. Кроме того, много узкоспециализированной литературы приобрёл мой дедушка. Он интересовался радиоконструированием и электроникой, покупая на эту тему книги, брошюры и журналы. Часть книг с того времени сохранилась до сих пор. Надо признать, она лишь зря занимает место. Во многих из этих книг излагается устаревшая информация, которая может ввести читателя в заблуждение. Кроме того, издания советского времени были сплошь политизированы и пропитаны коммунистической идеологией. Даже книги по домоводству и кулинарии и те утратили свою актуальность. Вот почему мы постепенно избавляемся от бумажных носителей информации.

Раньше, когда мама хотела почитать какую-нибудь новую книгу, она находила её в Интернете и распечатывала на принтере. Теперь она не делает даже этого, отдавая предпочтение проводить свободное время за веб-сёрфингом.

Что ж, мир меняется, новые технологии стремительно вытесняют привычные устои. И даже народные пословицы, эти веками незыблемые истины, утратили свой прежний смысл. Например, есть такая пословица: «Дом, в котором нет книги, подобен телу, лишенному души». Сегодня почти у каждого школьника есть в рюкзаке смартфон, а в нём мобильный Интернет, благодаря которому весь мир, вся вековая мудрость, можно сказать, помещается в ладонях. Только вот станет ли наше поколение умнее своих предшественников? Хочется верить в лучшее…

4,4(11 оценок)
Это интересно:
Новые ответы от MOGZ: Беларуская мова
Полный доступ к MOGZ
Живи умнее Безлимитный доступ к MOGZ Оформи подписку
logo
Вход Регистрация
Что ты хочешь узнать?
Спроси Mozg
Открыть лучший ответ