Я хачу расказаць вам пра сваю сяброўку. Яе завуцьТаня. Таня - вельмі прыгожая дзяўчынка. Яна высокая, зграбная. У яе светлая скура і светлыя прамыя валасы. Вочы ў яе блакітныя, як азёры, з густымі вейкамі. Нос у Тані прамы. На румяных шчоках - ямачкі. Таня заўсёды прыгожа апранаецца. Яе адзенне ідэальна падкрэслівае яе прывабную знешнасць. Але Таніна знешнасць - гэта не галоўнае. Акрамя таго, яна вельмі добры чалавек. Яна добразычлівая да ўсіх людзей. З ёю заўсёды весела. Я вельмі шчаслівы, што ў мяне ёсць такая сяброўка.
Ціха зімою ў лесе. дрэвы пакрытыя снежнымі карункамі, яны як быццам спяць. высокія вяршыні елак ўпрыгожаны гіі гузоў, якімі кормяцца птушкі. на паляне асабняком красуюцца маленечкія ялінкі. іх зусім занесла. якiя добрыя яны цяпер, якiя прыгожыя! завіруха пасерабрыла пышную прычоску стройных соснаў. глыбокі зімовы сон прыроды, але цепліцца жыцце пад сугробом. калі расчысціць гурбу да зямлі, то можна заўважыць кусцікі брусніцы, галінкі чарніцы і лісце іншых раслін. на лясных палянах бачныя сляды жывел: лісы, зайца-беляка, лася.
