З Новым годам, з Новым годам! З новай песняй, з новай казкай! Зачаруем мимаходам Доли ходы думкай-краскай!Кинем поклич гулказвонны Ад аконца да аконца, Свет пакличам мёртва-сонны Аж да сонца, аж да сонца!Для унукаў, для праўнукаў Расцярэбим сцежки-шляхи; Хай пануюць над прынукай — Каб аж к небу лёту ўзмахи!..Над зямлёй зардзиць вясёлка После бураў, лихалеццяў; Бацьку, маци жыць нялёгка, — Хай жа лёгка жывуць дзеци!З Новым годам, што крыницай Новай пойдзе ў пераходзе, Беларуская зямлица! Беларуски наш народзе!
Кожны чалавек – гэта цэлы свет (К. Чорны). Чалавек – заўсѐды бог. Але тады, калі ѐн падобны толькі на самога сябе (Я. Скрыган). Не шукай на свеце нейкую падкову, /Што прыносіць шчасце і знішчае злосць. / Не чакай ад неба цудаў і спакою, / Ведай: / На Зямлі ты – гаспадар, не госць (П. Пруднікаў). Вада і агонь, якія пярэчаць адно аднаму, мірацца на чалавеку: і вада ачышчае яго, і агонь таксама (А. Разанаў). Калі нараджаецца чалавек, нічога ў свеце не памірае ўзамен (Г. Марчук). Кожны чалавек носіць у сабе храм. Штодзень, з году ў год. Толькі ў адных ѐн маўчыць, а ў другіх звоніць на ўсе свае званы. Але ѐсць яшчэ і трэція: званы раздзіраюць такому душу, аднак ніхто гэтага звону не чуе – чалавек не выпускае яго з сябе. Апошнія паміраюць першымі – раней за ўсіх. Ад карозіі храма, які яны носяць у сабе. А раўнадушныя сцвярджаюць – ад разрыву сэрца (Я. Сіпакоў) Выпиши какое понравится, там где такой знак / это четверостишие
ВЫСКАЗЫВАНИЕ - высказанное мнение, суждение (Высказывания белорусских писателей о языке) .
Выбирайте ваши пять: Не пакідайце ж мовы нашей беларускай, каб не умёрлі (Ф. Багушэвіч)
Бяссмертнае слова, ты роднае слова! Ты крыўды, няпраўды змагло (Я. Купала) .
Жывое ў вяках беларускае слова — Народа душа і народа хвала. Цябе абзывалі “мужыцкаю мовай”, А нам жа ты — матчынай мовай была ( А .Бачыла)
. Магутнае слова, ты, роднае слова! Са мной ты на яве і ў сне (Я. Купала) .
Як ты дорага мне, мая родная мова! Мілагучнае, звонкае, спеўнае слова! (Н. Гілевіч) .
На беларускай зямлі раней чым дзе ўварвалася ў свет праменнае і мудрае друкаванае слова (М. Гамолка) .
«Калі ласка! » - нашей роднай мовы Шчырыя і ветлівые словы (П. Броўка) Слова - радасць, слова - чары (Я. Колас) (из Слова – радасць, слова чары , Вобраз – вечна юных вёсен , Ёсць ты ўсюды: і ў сонцы, і ў хмары, Ты глядзіш праз неба просінь.
Лашчыш слых мой, слова-ззянне , Атуляеш сэрца ласкай, Ноч і вечар, дзень, світанне Абняло ты, слова-краска)
- Як гоман крынічны, як звон ручаёвы, Як плёскат бязмежных блакітных азёр, Тваё [Беларусь] зазвінела свабоднае слова, Хвалой узляцеўшы да сонца і зор (П. Броўка) .
- Імя кранае, свеціць, як бурштын, І, ўдзячны пералівістаму слову, Зямное, крэўнае знаходжу ў тым, Што вызначае корань і аснову (А. Пысін) .
Багата, родная ты мова, Цябе стварыў і ўзнёс народ. А вобразы якія ў словах, А параўнанняў што за ўзлёт!. . (П. Броўка) Хто забыў сваіх продкаў - сябе губляе. Хто забыў сваю мову - усё згубіў. (Ул. Караткевіч) Мова.. . Родная мова У марах, у песнях, у снах. Мае ў ёй кожнае слова Свой колер, і смак, і пах. Зліваюцца гукі ў словы І ў рэчышчы роднай мовы, Як рэкі ў мора, цякуць. ( А. Грачанікаў)Мова, Пявучая родная мова, Ты - уладарка нявызнаных скарбаў. Столькі значэнняў, гучанняў і фарбаў Мае ў сабе тваё кожнае слова.. . (А. Зарыцкі)
З новай песняй, з новай казкай!
Зачаруем мимаходам
Доли ходы думкай-краскай!Кинем поклич гулказвонны
Ад аконца да аконца,
Свет пакличам мёртва-сонны
Аж да сонца, аж да сонца!Для унукаў, для праўнукаў
Расцярэбим сцежки-шляхи;
Хай пануюць над прынукай —
Каб аж к небу лёту ўзмахи!..Над зямлёй зардзиць вясёлка
После бураў, лихалеццяў;
Бацьку, маци жыць нялёгка, —
Хай жа лёгка жывуць дзеци!З Новым годам, што крыницай
Новай пойдзе ў пераходзе,
Беларуская зямлица!
Беларуски наш народзе!