Простыя сказы: 1. Іваноўскі, стоячы побач, прыслухаўся. (апавядальны, няклічны, просты, двухсастаўны, развіты, поўны, ускладнены дзеепрыслоўным зваротам) [ -, дзеепр.зв., = ]. Іваноўскі - дзейнік (выражаны назоўнікам) стоячы побач - прыслоўе (выр. дзеепрыслоўным зваротам - дзеепрыслоўе + прыслоўе) прыслухаўся - выказнік (выр. дзеясловам) 2. Пакуль, аднак, было ціха і цёмна. (апавядальны, няклічны, просты, аднасастаўны, безасабовы, поўны, развіты, ускладнены пабочным словам) [ .., паб.сл., = i = ]. пакуль - акалічнасць (выр. прыслоўем) аднак - пабочнае слова, членам сказа не з'яўляецца было ціха, цёмна - выказнікі (было - дзеяслоў, ціха, цёмна - прэдыкатыўныя прыслоўі) і - злучнік, членам сказа не з'яўляецца
Складаназлучаныя сказы: 1. Праўда, яшчэ заставаўся адкрыты і небяспечны пагорак-лыжка ў другім баку, але ён быў усё ж далей. [ ], але [ ]. 2. Ногі яго на лыжах неяк слізка паехалі ўбок, і ён мякка споўз целам у затрэсеную сенам гурбіну. [ ], i [ ]. 3. Ніхто пра тое яшчэ не сказаў ніводнага слова, але відавочна ўсе яны пачалі адчуваць нешта падобнае ў адносінах да гэтага бедалагі. [ ], але [ ].
Складаназалежныя сказы: 1. Пасля кароценькай паўзы, якая засведчыла яго маўклівую нязгоду з лейтэнантам, старшына рэзка ступіў па ледзьве азначанай у снезе сцяжынцы да старанна прычыненых дзвярэй пуні. [... ,(якая...), ...]. 2. У дадатак да ўсяго яшчэ і лыжы, якія былі пакуль што грувасткім цяжарам, не больш. [ ], (якія ...).
Вусны апавядальны твор, у аснове якога ляжаць звязаныя з гісторыяй народа фантастычныя або апаэтызаваныя вобразы, уяўленні, падзеі. (легенда) Вуснае апавяданне пра рэальных асоб, сапраўдныя падзеі, пра населеныя пункты, мясцовасці і г. д. (паданне) Вусны расказ-успамін пра сустрэчы са звышнатуральнай сілай (як правіла, варожай). (бывальшчына) Невялікае апавяданне пра незвычайную смешную падзею, сітуацыю, рысу характару чалавека ці ўчынак, што мае дасціпную неспадзяваную камічную развязку. (анекдот) Дасціпная насмешка, высмейвае бытавыя здарэнні, смешныя рысы і якасці людзей, іх дзіўныя ўчынкі і размовы. (жарт) Бягучая моўная дзейнасць, маўленне як фактар узаемадзеяння людзей, як вербальная камунікатыўная падзея. (дыскурс) Міні-тэкст, што мае выгляд суджэння і ўтрымлівае інфармацыю ідэалагічнага характару, згорнутую мадэль для рэгулявання паводзінаў. (павер'е) Устойлівы народны выраз-афарызм, які ў завершанай, сціслай, найчасцей вобразна-паэтычнай форме і пераважна ў пераносным сэнсе, абагульняючы шматвяковы жыццёвы вопыт народа, выказвае катэгарычнае меркаванне пра тыя або іншыя гаспадарчыя, сацыяльна-гістарычныя і бытавыя з’явы, характарызуе і ацэньвае іх, павучае і дае практычныя парады. (прыказка) Iншасказальны твор малой формы, у аснове якога ляжыць мастацкае параўнанне разнастайных з’яў і прадметаў рэчаіснасці пры іх падабенстве. (загадка) Вербальнае заклінанне, рыфмаваны альбо рытмічны паэтычны твор формульнага тыпу, спалучаны, як правіла, з актыўным дзеяннем з боку асобы. (прыгавор)
Вусны апавядальны твор, у аснове якога ляжаць звязаныя з гісторыяй народа фантастычныя або апаэтызаваныя вобразы, уяўленні, падзеі. (легенда) Вуснае апавяданне пра рэальных асоб, сапраўдныя падзеі, пра населеныя пункты, мясцовасці і г. д. (паданне) Вусны расказ-успамін пра сустрэчы са звышнатуральнай сілай (як правіла, варожай). (бывальшчына) Невялікае апавяданне пра незвычайную смешную падзею, сітуацыю, рысу характару чалавека ці ўчынак, што мае дасціпную неспадзяваную камічную развязку. (анекдот) Дасціпная насмешка, высмейвае бытавыя здарэнні, смешныя рысы і якасці людзей, іх дзіўныя ўчынкі і размовы. (жарт) Бягучая моўная дзейнасць, маўленне як фактар узаемадзеяння людзей, як вербальная камунікатыўная падзея. (дыскурс) Міні-тэкст, што мае выгляд суджэння і ўтрымлівае інфармацыю ідэалагічнага характару, згорнутую мадэль для рэгулявання паводзінаў. (павер'е) Устойлівы народны выраз-афарызм, які ў завершанай, сціслай, найчасцей вобразна-паэтычнай форме і пераважна ў пераносным сэнсе, абагульняючы шматвяковы жыццёвы вопыт народа, выказвае катэгарычнае меркаванне пра тыя або іншыя гаспадарчыя, сацыяльна-гістарычныя і бытавыя з’явы, характарызуе і ацэньвае іх, павучае і дае практычныя парады. (прыказка) Iншасказальны твор малой формы, у аснове якога ляжыць мастацкае параўнанне разнастайных з’яў і прадметаў рэчаіснасці пры іх падабенстве. (загадка) Вербальнае заклінанне, рыфмаваны альбо рытмічны паэтычны твор формульнага тыпу, спалучаны, як правіла, з актыўным дзеяннем з боку асобы. (прыгавор)
1. Іваноўскі, стоячы побач, прыслухаўся. (апавядальны, няклічны, просты, двухсастаўны, развіты, поўны, ускладнены дзеепрыслоўным зваротам) [ -, дзеепр.зв., = ].
Іваноўскі - дзейнік (выражаны назоўнікам)
стоячы побач - прыслоўе (выр. дзеепрыслоўным зваротам - дзеепрыслоўе + прыслоўе)
прыслухаўся - выказнік (выр. дзеясловам)
2. Пакуль, аднак, было ціха і цёмна. (апавядальны, няклічны, просты, аднасастаўны, безасабовы, поўны, развіты, ускладнены пабочным словам) [ .., паб.сл., = i = ].
пакуль - акалічнасць (выр. прыслоўем)
аднак - пабочнае слова, членам сказа не з'яўляецца
было ціха, цёмна - выказнікі (было - дзеяслоў, ціха, цёмна - прэдыкатыўныя прыслоўі)
і - злучнік, членам сказа не з'яўляецца
Складаназлучаныя сказы:
1. Праўда, яшчэ заставаўся адкрыты і небяспечны пагорак-лыжка ў другім баку, але ён быў усё ж далей. [ ], але [ ].
2. Ногі яго на лыжах неяк слізка паехалі ўбок, і ён мякка споўз целам у затрэсеную сенам гурбіну. [ ], i [ ].
3. Ніхто пра тое яшчэ не сказаў ніводнага слова, але відавочна ўсе яны пачалі адчуваць нешта падобнае ў адносінах да гэтага бедалагі. [ ], але [ ].
Складаназалежныя сказы:
1. Пасля кароценькай паўзы, якая засведчыла яго маўклівую нязгоду з лейтэнантам, старшына рэзка ступіў па ледзьве азначанай у снезе сцяжынцы да старанна прычыненых дзвярэй пуні.
[... ,(якая...), ...].
2. У дадатак да ўсяго яшчэ і лыжы, якія былі пакуль што грувасткім цяжарам, не больш.
[ ], (якія ...).