Беларусь называюць азёрным краем, іх у нас больш за 10 тысяч. Ёсць доўгія, не адрозніш ад ракі, ёсць круглыя, як чаша. Яны раскінуліся паміж пагоркамі і лясамі, балотамі і лугамі. Возера больш, чым ракі, прыцягваюць да сябе рыбаловаў. Самае вялікае возера - Нарач, якое называюць беларускім морам. У ім водзіцца каля 30 відаў рыб. Аматары прыроды не выпускаюць выпадку пабываць, а значыць, і парыбачыць, і на Браслаўскіх азёрах, размешчаных у Віцебскай вобласці. Каля 20 азёр злучаныя ў адно цэлае пратокамі, рэчкамі і ручаямі. Але, нягледзячы на гэта, кожнае з іх мае сваю асаблівасць, свой малюнак берага, нават свой колер вады.
У паўднёвай частцы Беларускага Палесся возера раскіданыя ў плоскіх, часта забалочаных паніжэннях. Іх берага абрамлены хмызняком і чаротам. Глыбіня іх невялікая. Самае вялікае возера на Палессі - Чырвонае.
by prostoya0
Беларусь называюць азёрным краем, іх у нас больш за 10 тысяч. Ёсць доўгія, не адрозніш ад ракі, ёсць круглыя, як чаша. Яны раскінуліся паміж пагоркамі і лясамі, балотамі і лугамі. Возера больш, чым ракі, прыцягваюць да сябе рыбаловаў. Самае вялікае возера - Нарач, якое называюць беларускім морам. У ім водзіцца каля 30 відаў рыб. Аматары прыроды не выпускаюць выпадку пабываць, а значыць, і парыбачыць, і на Браслаўскіх азёрах, размешчаных у Віцебскай вобласці. Каля 20 азёр злучаныя ў адно цэлае пратокамі, рэчкамі і ручаямі. Але, нягледзячы на гэта, кожнае з іх мае сваю асаблівасць, свой малюнак берага, нават свой колер вады.
У паўднёвай частцы Беларускага Палесся возера раскіданыя ў плоскіх, часта забалочаных паніжэннях. Іх берага абрамлены хмызняком і чаротам. Глыбіня іх невялікая. Самае вялікае возера на Палессі - Чырвонае.
by prostoya0
Таленавітасць:
“Акалічны народ гуслі знаў гусляра;
Песня-дума за сэрца хапала”
Пачуццё годнасці:
Вось настроіў, навёў тон у струнах як след,
Не зірнуўшы на гулі ні разу...
Свабодалюбства:
“Бачыш, княжа, загоны, лясы, сенажаць, —
Ім пакорны я толькі с гуслямі”
непадкупнасць:
Скурганіў бы душу чырвонцам тваім я...,
Мужнасць:
“Гуслям, княжа, не пішуць законаў”
любоў да свайго народа:
Глянь ты, слаўны ўладар, на палеткі свае:
Сарачні там сох бачыш, як блудзе;
А ці чуў ты, аб чым там араты пяе,
Дзе і як жывуць гэтыя людзі?
Самаахвярнасць:
Ну што, княжа, пара даць за песню мне дар!