Отгадка на загадку. please! без яго жыцце-самота, ен - надзея, i пяшчота, i памочнiк ен, i брат, хай у нас iх будзе шмат! а ягоны антыпод прынясе нам шмат нягод. будзем моцна сябраваць, каб яго не сустракаць.
Прыказка: "Як баба да дзеда, так i дзед да бабы". Гэта прыказка адлюстроўвае залатое правіла: адносся да іншых людзей так, як хочаш, каб яны да цябе адносіліся. І сапраўды, якім бы не быў ты харошым чалавекам, вельмі цяжка быць добрым і шчырым з людзьмі, якія з табою дрэнна абыходзяцца, крыўдзяць цябе. Так і хочацца адказаць тым самым. І наадварот, калі чалавек да цябе з усёю душою, ты таксама, хочаш ці не хочаш, пачынаеш добра да яго адносіцца. Замкнутае кола: да цябе дрэнна - ты дрэнна, да цябе добра - ты добра. Вось і атрымліваецца: як баба да дзеда, так і дзед да бабы. Толькі на месце дзеда і бабы можа апынуцца кожны з нас.
Мой пакой невялікі, але вельмі ўтульны. Тут ёсць усе неабходнае для жыцця. Сцены ў маім пакоі жоўтага колеру, столь - белага, падлога - карычневага. На падлозе, каб па ёй цяплей было хадзіць, ляжыць дыван. Ён таксама карычневы. На сценах над ложкам і пісьмовым сталом вісяць плакаты маіх любімых гурткоў і спевакоў. Насупраць дзвярэй знаходзіцца акно. Яно займае палову сцяны. На ім вісяць чырвоныя шторы. На падаконніку стаяць кветкі. У асноўным гэта кактусы. Я вельмі люблю гэтую расліну. Каля акна стаіць ложак, на якім я сплю ўначы і зрэдку адпачываю днём. Каля яго стаіць камода, дзе я складаю свае рэчы: кнігі, сшыткі, пісьмовыя прылады. У камодзе таксама стаіць прас, бо я прасую сваё адзенне самастойна. Справа ад дзвярэй стаіць шафа з маім адзеннем. Яна вялікая, але ў мяне і адзення шмат. Злева ад дзвярэй знаходзіцца пісьмовы стол. За ім я чытаю і раблю хатнія заданні. Таксама ў мяне ёсць камп'ютарны стол. Зразумела, на ім стаіць мой камп'ютар. Але за гэтым сталом я правожу значна менш часу, чым за пісьмовым. Я сам прыбіраю свой пакой. Мне падабаецца рабіць яго ўтульным. І сам пакой мне таксама вельмі падабаецца.
