Молодость – это, бесспорно, лучшее время в жизни. Каждый пожилой человек вспоминает свою молодость с улыбкой и ностальгией. Я думаю, не найдется такого человека преклонного возраста, который откажется хотя бы ненадолго снова стать молодым. К сожалению, это невозможно.
Подростки же, напротив, все время стремятся побыстрее повзрослеть или хотя бы выглядеть взрослее. Родители твердят нам не спешить с этим, побыть еще хоть немного детьми, но мы не слушаем и рвемся вперед. Есть ли в этом смысл? Не знаю.
В молодом возрасте есть свои недостатки. Это и отсутствие опыта во многих вопросах, и зависимое положение от взрослых, и ограниченность в самостоятельном принятии решений. Думаю, именно это толкает молодежь к скорейшему взрослению. Я понимаю, что взрослые многое знают лучше, могут дать немало хороших советов, где-то уберечь нас от ошибок. Но молодые головы слишком горячи, мы спешим жить.
Такая разность взглядов на жизнь, конфликт поколений существует испокон веков. Во все времена взрослые, умудренные жизненным опытом люди, старались научить жизни молодых, образумить их и направить. Но поспешность и горячность часто не дают молодым прислушиваться к этим советам.
Урокі пані Мар'і (па аповесці Янкі Брыля "Сірочы хлеб") Першым і сапраўдным настаўнікам Даніка Мальца быў вясковы падполыпчык Мікола Кужалевіч. Аднак жыццё сутыкала героя і з шэрагам іншых настаўнікаў, такіх, як Цаба, Мар'я, Рузя, Дулемба. Хлопчык, у якога абудзілася пачуццё нацыянальнай самасвядомасці, які адчуў сябе сынам свайго народа, не мог назваць сваімі настаўнікамі паноў Цабу, Рузю, Дулембу, бо тыя ненавідзелі вучняў, абражалі іх, асабліваі пагардліва ставіліся да дзяцей беларусаў. Дарагім чалавекам, сябрам і дарадцам стала для Даніка пані Мар’я, бо яна адкрывала хлопчыку багацце і разнастайнасць свету, радасць і шчасце вучыцца, харашэць душой, адкрывала беларускую і польскую літаратуру, хараство польскага слова. Данік любуецца знешнім хараством настаўніцы, з захапленнем глядзіць на мілы твар, які абрамляе шапка кучаравых, коратка пастрыжаных валасоў, на чорныя доўгія вейкі, якія прыкрываюць жывыя карыя вочы, на белую зграбную ручку. Даніку так хацелася, каб гэтая рука легла яму на галаву. Хлопчык захапляецца непасрэднасцю, шчырасцю настаўніцы, яе здольнасцю паспачуваць чужой бядзе, парадавацца поспеху вучня, дапамагчы яму. Пані Мар'я любіць сваіх вучняў, падтрымлівае іх стараннасць, карае нядбайнасць, верыць у духоўныя мажлівасці беларускіх дзяцей, у тое, што з цягам часу яны змогуць унесці свой уклад у духоўную скарбніцуі чалавецтва. Дзеці таксама любілі сваю «кіраўнічыху» , бо яна вылучалася інтэлігентнасцю, дэмакратызмам шчырым жаданнем навучыць, выхаваць, падтрымаць сваіх выхаванцаў. Урокі пані Мар'і для Даніка і іншых падлеткау беларусаў сталі ўрокамі жыцця, далучэння да сусветнай літаратуры і культуры.