Мова і літаратура
патрэбна напiсаць сачыненне на тэму "каб каб прануць нас да слёз, сам зарыдай паэт" па ўрыўку "у яго быу свет " iз паэмы "сымон-музыка" якуба коласа (на старонку)
урывак з паэмы:
у яго быў свет цікавы,
свае вобрязы, жыццё,
і ў душы яго ўсе з’явы
сваё мелі адбі
так, і праўда: не падобны быў
сымонка на другіх:
гэта быў хлапчук асобны.
у яго вачах жывых
думка нейкая бліскала,
утаропіцца, глядзіцы
і на губках смех, бывала,
заблукае,
бедны хлопчык быў загнаны,
у бацькоў нялюбы сын,
бо відочныя заганы
і меў толькі ён адзін.
не такі, як усе дзеці,
нейкі вырадак, дзіўны,
нёс віну за ўсё на свеце,
вінаваты без віны.
з ім і дзеці не дружылі,
не прымалі да гульні,
і ў самоце прахадзілі
веснавыя яго дні.
і любіў ён адвіноту,
бо так лепей было жыць:
тут ён мог себе у ахвоту
песні пець і гаманіць.
вось улетку дык равдольна:
выйдзе з хаты ў поле, луг:
цёпла ўсюды і прывольна,
сонце многа, чысты дух.
на каменьчык сядзе ў збожжы
не схіснецца і маўчыць,
ловіць сэрцам спеў прыгожы‚
як жытцо загаманіць,
як эазвоняць, заіграюць
мушкі, конікі, жучкі
і галоўкай заківаюць,
засмяюцца васількі.
спеў у сэрцы адклікаўся,
і так добранька было,
што сымонка сам смяяўся,
усё смяялася, цвіло.
заміраў тады хлапчынка,
і здавалася яму,
што ён знае, як травінка
сваю думае думу,
што гаворыць жытні колас,
і аб чым шуміць ячмень,
і чаго спявае ўголас
мушка, конік, авадзень,
што ўгары над срэбрам жыта
пяе жаваранак той
так прыгожа-самавіта,
і зачым у высь блакіту
ідзе ветрык пехатой,
у высь тую, дзе хмурынкі
над зямлёй плятуць вянкі
50
Я веру, што мары спраўджваюцца і, нарэшце, нам удалося купіць хату у вёсцы, якая знаходзіцца ў Віцебскай вобласці.
Я люблю праводзіць выхадныя і святы ў гэтай хаце, ў маленькай вёсцы з маімі бацькамі і сябрамі. Часам я праводжу частку сваіх летніх канікул у гэтай сапраўднай дзбеларускай хаце. Я адчуваю сябе абсалютна шчаслівым і спакойным ў сваёй хаце, тут я магу атрымліваць асалоду ад цудоўнага віду рэчак і палёў, збіраць грыбы і ягады ў лесе.
Вакол нашай хаты ў вёсцы растуць яблыні, кусты і кветкі. Мы ўпрыгожылі нашу хату карцінамі, тоўстымі дыванамі і старымі антыкварнымі гадзінамі. Я думаю , што наша хата ніколі не бывае пустой, нават тады, калі ў ёй нікога няма. Мне здаецца , што лясная фея або дух пастаянна ахоўваюць нашу вясковую хату.
Вёска, дзе знаходзіцца наша хата даволі маленькая. У ёй каля дваццаці хат, наша хата у вёсцы размешчана побач з лесам. Нашы суседзі вельмі прыемныя і прыязныя вясковыя жыхары. Яны часта заглядваюць да нас у госці і заўсёды гатовыя дапамагчы .
Увогуле, беларуская хата – гэта выдатная ідэя! Гэта асаблівае месца для адпачынку і можа быць нават для пражывання. Чыстая вада, свежае паветра, спакойная атмасфера прымусяць вас забыцца пра ўсё на свеце.