Адзначце сказы, у якіх падпарадкавальныя злучнікі афармляюць адносіны ўмовы паміж часткамі: 1) Вясною, як зачынаў ажываць свет, выбілася з зямлі тоненькая, чырванаватая травінка; 2) Пастаяўшы колькі мінуцін, Андрэй пайшоў дадому. Раз пачаў, – трэба канчаць. Усё роўна не на карысць яму вырас гэты дубок; 3) Яго аж скаланула: цяпер, каб і золатам абсыпалі, не пайшоў бы туды; 4) Ды калі б у мяне коні былі такія, як у цябе, я і гаварыць бы не стала нічога; 5) Эх, здаецца, каб нічога гэтага не было, каб яно толькі прыснілася яму! Усё было б добра, каб не гэты дубок.
Падкрэсліце ў сказах парныя і састаўныя злучнікі: 1) Калі народ у стагоддзях выстаяў, захаваў сваё аблічча, сваю культуру і мову, сваю жывую душу, то зразумела ж, што не толькі дзякуючы цярпенню, колькі дзякуючы мужнасці і стойкасці ў барацьбе з прыгнятальнікамі; 2) Караткевіч з захапленнем гаворыць пра ўбачанае і адкрытае ў блізкіх і далёкіх краях таму, што бачыць у гэтым веліч чалавека, яго творчага духу; 3) І не толькі ў рамане І.Шамякіна бачым мы падобную пераклічку часоў – ваеннага і цяперашняга, але і ў іншых творах беларускіх празаікаў; 4) Калі вершы не дадуць мне зведаць пачуццё асалоды гэтым, не перапоўніць мяне радасцю і гордасцю за веліч і прыгажосць роднай мовы – дык хто ж дасць? 5) Правільна пісаў М.В.Гогаль: “Насмешкі баіцца нават той, хто ўжо нічога не баіцца ў свеце”. Гэта значыць, што страх быць асмяяным і высмеяным для чалавека мацнейшы за ўсякі вядомы страх.
У мяне ёсць малодшы братачка і я вельмі рады гэтаму. Многія дзеці мараць пра малодшых сёстрах і братоў, але не ва ўсіх яны ёсць. Хачу сказаць, што мець малодшага брата вельмі добра, асабліва калі розніца ва ўзросце паміж вамі невялікая.
З самага дзяцінства мы з братам спім у адным пакоі, калі ты маленькі, цябе гэта жудасна раздражняе, бо трэба дзяліцца з ім усімі сваімі цацкамі і часам нават адзеннем, якая становіцца табе малая. Вядома ж, зараз гледзячы са сваіх гадоў таму, разумееш, што бойка з-за якой - небудзь штучкі бессэнсоўна і гэта ўсяго толькі дзіцячае свавольства. Зараз мой малодшы братачка вырас і нават стаў нашмат вышэй ростам мяне, у параўнанні з ім, цяпер я гляджу малодшым дзіцем.
Мы сябруем як ніколі, памятаю, як у пачатку падлеткавага паспявання хлапчукі часта лезлі ў бойку, мой брат заўсёды быў за мяне, нягледзячы на тое, колькі чалавек стаяла супраць нас. Усе праходзілі тую пару, калі табе моцна падабаецца дзяўчынка, але самае жудасна, калі яна падабаецца твайму брату. Але ў нас атрымалася пазбегнуць канфліктаў на гэтай глебе, і мы дамовіліся ніколі не сварыцца з-за дзяўчынак. Я, не баючыся, магу сказаць, што я люблю свайго брата і ён самы лепшы для мяне сябар, таварыш і дарадца.