какие органы чувств на голове у лягушки расположены это глаза
Кісткова тканина – це спеціалізований тип сполучної тканини,
особливістю якої є високий ступінь мінералізації міжклітинної речовини (до
70% неорганічних сполук, серед яких найбільше солей кальцію – гідрооксиапатитів).
Кісткову тканину складають клітини (остеобласти, остеоцити,
остеокласти) та міжклітинна речовина (осеїнові волокна і осеомукоїд).
Остеобласти – молоді, малодиференційовані клітини, за рахунок яких
утворюється кісткова тканина. Вони розташовуються у місцях новоутворення
тканини, а у дорослому організмі – в окісті та місцях регенерації кістки.
Остеобласти мають неправильну полігональну форму, одне ядро, гранулярну
ендоплазматичну сітку і комплекс Гольджі, що синтезують глікопротеїни та
протеоглікани осеомукоїду.
Остеоцити – це основні високодиференційовані клітини кісткової
тканини, що розвиваються з остеобластів. Вони мають подовгасту форму,
відростки, лежать у кісткових порожнинах (лакунах), що повторюють форму
клітини. Від порожнини відходять кісткові канальці, які анастомозують між
собою і містять відростки остеоцитів. По цих канальцях відбуваються
обмінні процеси між остеоцитами і судинами через тканинну рідину.
Остеоцити підтримують нормальний стан міжклітинної речовини (кісткового
матриксу), але рівень синтетичних процесів у них нижчий порівняно з
остеобластами.
Остеокласти – це великі багатоядерні клітини з мікроворсинками у
вигляді гофрованої облямівки. Вони беруть участь у руйнуванні і
розсмоктуванні кісткової тканини з утворенням навколо них кісткових
порожнин. Остеокласт є спеціалізованим макрофагом, попередником якого
може бути моноцит крові.
Рис. 1. Клітини кісткової тканини
Функції кісткових тканин:
1. Опорно-механічна функція – формує скелет організму, який відіграє
роль опори і переміщення тіла у Захисна функція – завдяки значній міцності кісток скелета
забезпечується захист внутрішніх органів і тканин від пошкоджень.
3. Депо мінеральних речовин – кальцію, фосфору та інших хімічних
елементів.
ответ:Адамда алдыңғы мидың үлкен ми сыңарлары басқа бөлімдерінен әлдеқайда жақсы дамыған. Алдыңғы миды кейде соңғы ми деп те атайды. Үлкен ми сыңарлары оң жақ және сол жақ сыңарлардан тұрады. Әрбір ми сыңары сұр және ақ заттан құралады. Сыртындағы сұр заты ми қыртысын түзеді. Қыртыста 14 миллиардтан астам нейрондар болады. Қыртыс ми сыңарларының сыртын тұтас жауып тұрады. Ми кыртысының калыңдығы шамамен 2- 3 мм, ондағы жүйке жасушаларының пішіндері мен мөлшері әр түрлі. Ми қыртысында мүшелерден козуды қабылдайтын, кимылды реттейтін сезгіш және қозғалтқыш жасушалар болады. Көптеген жасушалар ми қыртысының бөлімдерін өзара және жүйке жүйесінің басқа бөлімдерін бірімен-бірі байланыстырады. Ми қыртысы орталық жүйке жүйесінің ең жоғары бөлімі деп есептелінеді. Үлкен ми сыңарлары сопақша мидың аз ғана бөлігі мен мишықтан басқа мидың барлық бөлімдерін жауып тұрады. Ми сыңарларының ақ заты ішкі жағында қыртыстың астында болады. Ақ заты жүйке талшықтарынан түзіледі. Ми сыңарларының беті тегіс болмай, жүлгелі, қатпарлы болады. Әсіресе, терең жүлгелер ми сыңарларын жеке бөліктерге бөледі. Жүлгелердің арасы қатпарлы болып келеді. Әрбір ми сыңарында 4 бөлік бар: маңдай, төбе, самай, шүйде. Ми сыңарларында іші ми сұйықтығына толы 2 қуыс (ми қарыншалары) болады. Ол сұйықтық ұсақ қантамырларымен қосылып, жүйке жүйесіндегі зат алмасуды қамтамасыз етеді, жүйке жасушаларын қорғайды. Үлкен ми сыңарларының аймақтары. Үлкен ми сыңарларының қатпарлары ми қыртысының көлемін ұлғайтады қимыл аймағы маңдай, төбе бөліктерінде орналаскан. Мұнда аяқ, тұлға, кол, мойын, тіл, бет, ерінді қозғалту және сөйлеу орталығы болады. Көру аймағы - шүйде бөлігінде, одан көру жүйкелері арқылы қозу өтеді. Есту аймағы - самай бөлігінде; дәм сезу, иіс сезу аймағы - маңдай бөлігінің ішкі жағында. Артқы орталық қатпарда - тері, буын-бұлшықет, сезу аймағы бар. Денеге ыстық, суықпен әсер еткенде қайтаратын жауабы (қолды тартып алу) осы аймаққа байланысты. Адамдағы психикалық әрекеттер (есте сақтау, сөйлеу, ойлау және т. б.) ми сыңарларының барлық аймақтарымен байланысты. Жүйке ауруларын емдейтін дәрігерді невропатолог (невролог) дейді. Мидан 12 жұп жүйке тарайды. Оның алдыңғы екеуі үлкен ми сыңарларынан, қалған 10 жұбы мидың басқа бөлімдерінің сұр затынан басталады. Ол жүйкелер - иіс сезу, көру, есту, көзді қозғалту және т. б. деп аталады. Қазіргі кезде медициналық зерттеу жұмыстарында мидың жұмыс істеу белсенділігін анықтау үшін электроэнцефалография әдісі қолданылады. Мидың жұмысын және ондағы өзгерістердің ырғағын жазып алуды электроэнцефалограмма (ЭЭГ) деп атайды. Оны электроэнцефалограф аспабы арқылы жазып алады. Электроэнцефалограмма жүйке жасушаларының белсенділігін жөне аурудың болу себептерін анықтауға көмектеседі.[1]
Объяснение: нет
Глаза, пара ноздрей и барабанная перепонка.