Молекула (лат. moles – масса)[1] – жай немесе күрделі заттың негізгі химиялық қасиеттерін сақтайтын және өздігінен өмір сүретін ең кіші бөлшек. Молекула ұғымы ғылымға 1860 ж. енгізілген. Молекуланы тәжірибе жүзінде 1906 ж. француз ғалымы Жан Перрен броундық қозғалысты зерттеу кезінде дәлелдеген. Молекула құрамында бір (инертті газдар), екі (H2, O2, N2, CO, т.б.), үш (O3, N2O), сондай-ақ жүздеген, мыңдаған, тіпті одан да көп атомдар (полимер, ақуыз, т.б.) болады. Молекулалары бір атомнан тұратын заттар үшін (мысалы, инертті газдар) молекула ұғымы мен атом ұғымы сәйкес келеді. Молекула құрамы брутто-формула (Н2O, CH4, HNO3) арқылы көрсетіледі. Органикалық қосылыстардың классикалық құрылыс теориясы молекуланың құрылысын атомдар арасындағы тізбекті және байланыс тәртібін көрсететін құрылымдық формуламен өрнектеуге мүмкіндік берді. Эмпирикалық формулалары бірдей молекулалардың құрылысы әр түрлі және түрлі қасиеттерге ие болуы мүмкін. Молекуланың көптеген қасиеттері оның симметриясына тікелей байланысты болады. Молекула энергиясы ондаған және жүздеген кДж/мольмен есептелетін квантталған құраушылардан – электрон қозғалысының энергиясынан, атом ядроларының тербелмелі қозғалысының, сондай-ақ бүтіндей молекуланың кеңістікте ілгерілемелі және айналмалы қозғалысының энергияларынан құралады. Қандай да бір электрондық күйдегі молекуланың орнықтылығы ядролардың тербелмелі қозғалысының потенциалдық энергиясы минимумының болуына байланысты анықталады
У ланцетника нет обособленной головы, а следовательно, и скелета головы — черепа (что дало основание назвать подтип Бесчерепные). В течение всей жизни внутренний скелет представлен хордой. Над ней расположена нервная трубка, не разделенная на головной и спинной отделы.В стенке глотки имеется свыше 100 пар жаберных щелей. Глотка и межжаберные перегородки выстланы ресничным эпителием. Благодаря биению его ресничек, через рот в глотку постоянно поступает вода, которая выходит через жаберные щели наружу. Газообмен происходит в капиллярах жабр. С водой поступают также водоросли, бактерии и другие организмы, которые отфильтровываются ресничками и направляются в кишечник. От его начальной части отходит печеночный вырост. Переваривание пиши происходит в полости кишечника и печеноУказанные черты строения свидетельствуют о том, что ланцетник — типичное хордовое животное. Однако строение других систем органов сближает ланцетника с беспозвоночными животными. Так, его тело покрытооднослойным эпителием, а не многослойным, как у черепных (позвоночных) хордовых. Мышцы расположены в виде двух тяжей по бокам тела и состоят из многочисленных сегментов. Кровеносная система замкнутая,сердца нет, кровь движется за счет сокращении участка кровеносного сосуда на брюшной стороне тела.
