" КҮШІГІМ"
Менің анам маған жаңа бәтеңке алып берді. Мен оны ұқыпты киіп жүрдім. Мектепке бізді түстен кейін ағаш отырғызуға шақырды. Сабақтан асығып келе сала, жаңа бәтеңкемді кіре беріске шешіп кетіппін. Киініп шығып бәтеңкемді таппай қалдым. Үйдің ауласы таза ештеңе көрінбейді. Көңілім босап іздеу керек деп ойладым. Шарбақ сыртындағы көлшік суға бардым. Күннің көзі жылуынан су булану да. Жаңа бәтеңкемді тапасам анам ренжиді деп ойға шомылып, енді табылу екі талай деп келе жатыр едім. Күннің көзі бірдеңеге шағылысты, көзіме бәтеңкем оттай басылды. Жүзімді қуаныш билеп қолыма алып үйге жүгіріп келдім. Шарбақтың сыртынан кіріп келсем үйдің ауласы астан-кестен, не болған десем. Ағам маған арнайы қара күшік алып келген екен. Сол күшік әр нәрсені тістелеп ойнап шашып жүр. Менің жаңа бәтеңкемді сол күшік алып кеткен екен. Менің КҮШІГІМ осындай.
Мы пришли в отчаяние. Мы не знали, как поймать этого рыжего кота. Он обворовывал нас каждую ночь. Он так ловко прятался, что никто из нас его толком не видел. Только через неделю удалось, наконец, установить, что у кота разорвано ухо и отрублен кусок грязного хвоста.
Это был кот, потсрягшшй всякую совесть, кот — бродяга и бандит. Звали его за глаза Ворюгой.
Он воровал всё: рыбу, мясо, сметану и хлеб. Однажды даже разрыл в чулане жестяную банку с червями.