Одновременный одношажный ход является одним из основных, наиболее часто применяемых при передвижении на лыжах, так как позволяет развить высокую скорость скольжения - до 8 м/с. Чаще всего ход используется на равнине при хорошем скольжении и при твердой опоре для палок. С ухудшением условий скольжения его можно применять на пологих спусках. При отличном скольжении высококвалифицированные лыжники могут проходить начало пологих подъемов (при переходе на высокой скорости от равнины в подъем), используя этот ход. Цикл одновременного хода состоит из одного скользящего шага и одновременного толчка палками с последующим скольжением на обеих лыжах.
Объяснение:
вот наверно правильно
Қобыланды батыр” — қазақ халқының мазмұны бай да салалы эпостық дастандарының бірі. Жыр көп замандар бойы өмір сүріп, ірі–ірі эпос айтушыларының қолынан өткен.
“Қобыланды батырды” Марабай, Мергенбай, Біржан Толымбаев, Айса Байтабынов, Нүрпейіс Байғанин, Мұрын Сеңгірбаев, Көшелек Еламанов, Шапай Қалмағамбетов, Құлзақ Амангелдиев, Сыр бойының белгілі айтушысы Тұяқбайлар жырлаған. Айтушыларының осыншама көп болуы бұл сюжеттің халыққа кең тарағанын көрсетеді.
Жырдың ертегілік және тарихи – реалдық арқауы бар. Сюжеттің аңыздың ұйтқысы Оғыз – Қыпшақ ұлысы кезінде туа бастаған. Қазан аты оғыздардың сол дәуірде туған “Қорқыт ата кітабында” да кездеседі. Жырдың бергі жердегі мазмұны монғол, иран, жоңғар шабуылы, одан қалса, қазақтардың кейінгі кезеңдерде қалмақтармен болған күрестеріне негізделген.
Қобыланды жырының 29 нұсқасы болса, соның ортасында Марабай сюжеті тұрады.Онда Қобыландының қияттарға еріп, Қызылбас ханы Қазанды, одан соң Көбікті өлтіруі, Қарлығаны олжалану, ең аяғында өзі жорықта жүргенде елін шауып кеткен Алшағыр ханмен соғысып, ел – жұртын азат ету оқиғалары суреттеледі.
Мергенбай мен Біржан нұсқалары толықтау. Онда Тоқтарбайдың баласыздығы, Қобыланды мен Қарлығаның тууы, Қобыландының Көктін хан қызы Құртқаға үйленуі, Құртқаны жалғыз көзді дәуірдің тартып алмақ болғаны, оны Қобыландының өлтіруі, батырдың Қарлығаға үйленуі оқиғасы суреттеледі. Құлзақ пен Досжан нұсқасында Құртқаның тарихы бұдан да айқындала түседі. Қобыланды мал бағып жүріп бір қызға жолығады. Елі оны жылына бір келетін айдаһардың жолына қойған екен. Қобыланды қыздың орнында қалып, қырық құлаш қылышын тосып, айдаһарды өлтіреді. Бірақ өзі де уланады. Оны қыз сүтке шомылдырып,емдиді.
Сол қыз Құртқа болып шығады. Қобыландының ерлігіне риза болған Көктім хан оған қызын береді. Кейбір шығыс сюжеттерінде Көктім атауы Гөклан (мыстан кемпір), ал қызы Құртқа сиқыршы болып кездеседі.
Одан әрі Құртқаның көк-ала биені көрімдікке сұрап алуы, содан Тайбурылдай тұлпырдың туылуы баяндалады. Осы тұста Қызыл дәу қызға таласып, мерт болады. Қызыл дәудің өліміне Қызыл хан намыстанып, қит, ноғайлы елін шауып, жерін тартып алады. Қазан жорығы осылай туады.
Мергенбай, Біржан, Досжан жырларында Қобыландының Қазанға не себепті аттанғаны толығырақ айтылады. Қараман Қобыландыға келіп: “Қызылбастың елінен Қазан деген ер шығып, Ноғайлының жерін, Қырлы қала, Сырлы қала деген екі қаласын тартып алды. Қырлы қалаға бектерін, Сырлы қалаға жендеттерін жатқызып жатып алды”, — дейді. Осыны айтып Қобыландыға менімен бірге жүр деп қолқа салады.
Мұрын, Нүрпейіс, Айса жырлары бір–біріне ұқсас. Мұрын жырау жырында тоқсан баулы ноғайда Ақшахан деген хан той жасап, Қыдырбайды өлтірмек болады. Баласы Қыдырбайдың мал–мүлкін тартып алмақ.
Қыдырбай бала тілеп, ел кезіп кетеді. Ақырында Қобыланды, Хансұлу деген екі перзент көреді. Айса тұсқасында Ақшахан Алшағыр деп аталады. Ол өзінің тойына ұлсыздарды кіргізбейді.
Мұрын, Айса, Нүрпейіс жырларында Қобыланды көбіне ел билеуші хандарға қарсы күресте көрінеді. Алшағыр оғымен достық құрғап болып, батырды қиын істерге айдап сала береді.
Жырдың негізгі арқауы сырт жауларға қарсы күреске негізделген. Оның орталығында Қазан, Көбікті, Алшағыр соғысы тұрады.
Біз үшін Алшағыр соғысы аса мәнді.
Ноғайлы дәуірінде қазақ руларының хандардан тәуелсіз болу тенденциясы күшейеді.
“Қобыланды батыр” жырының алғашқы нұсқасын Ы. Алтынсарин Марабай жыраудың аузынан жазып алып, “Тайбурылдың шабысы” деген саласын өзінің “Хрестоматиясында” пайдаланған. Жырдың басқа да үзінділері революцияға дейін “Дала уалаяты” (1899), “Туркестанские ведомости” (1899), “Тургайская газета” (1901), “Труды Оренбургской научной комиссии” (1910) сияқты басылымдарда сөз бола бастайды. 1914 жылы Қазанда Тұяқбай нұсқасы, 1922 жылы Ташкентте Ә.Диваев жинаған нұсқалар басылған.
Ә.Диваев нұсқасы көптеген жинақтар мен оқулықтарға еніп келді. Ұлы Отан соғысынан соңғы жылдары М.Ғабдуллин “Қобыланды батыр” тақырыбынан докторлық диссертация қорғап, монографиясын жарыққа шығарды.Жырдың 15 түрлі нұсқасын ашқан да М.Ғабдуллин еді. Бүгінде жырдың 29 түрлі нұсқасы белгілі болып, ғылыми оралымға еніп отыр.
Архитектурные «жемчужины» России Нередко, монастыри Европейского Севера , называют архитектурными жемчужинами России. Широкую известность получил Валаамский Спасо-Преображенский монастырь Он расположен северной части Ладожского озера, на острове Валаам. Название «Валаам» переводят с финского как «высокая земля». Другим известным монастырем является Спасо-Преображенский Соловецкий монастырь Он расположен на Соловецких островах Белого моря в Архангельской области. Основан в 15 веке. В 16 в. развернулось грандиозное строительство каменных Соловецких соборов, сооружение каналов, соединяющих многочисленные озера в единую проточную систему. Соловецкий монастырь С 17 и до начала 20 в монастырь служил политической и церковной тюрьмой.
Одной из составных частей народной культуры, сохранившейся здесь с давних времен, являются Народные художественные промыслы. Один из наиболее известных промыслов – вологодское кружевоплетение. Вологодское кружево — вид русского кружева, плетённого на коклюшках (деревянных палочках). В основе вологодского кружева лежат народные узоры, напоминающие зимние узоры на окнах, иней, снежинки.
Шемогодская резьба по бересте В деревнях, расположенных по берегам Шемогсы, еще в 18 веке крестьяне научились искусству сквозной прорези и тиснения по бересте. Художественные особенности резьбы по бересте обусловлены свойствами материала: береста от молодой березы, мягкая и податливая под ножом резчика, уверенная рука которого легко вырезает мотив рисунка по наметке, а иногда просто «по памяти».
Ярким проявлением народной художественной культуры Европейского Севера является искусство резьбы по кости. Обработка кости имеет древние традиции. Всемирно известный центр косторезного искусства находится в г. Холмогоры.
Еще одна гордость Севера и всей России – деревянная архитектура Мировую известность получил маленький островок в Онежском озере – Кижи.
Вот уже два с половиной века здесь возвышается чудо деревянного зодчества – двадцатидвухглавый Преображенский собор. Преображенский собор был возведён в 1714 году в самый разгар Северной войны. Церковь построена без единого гвоздя.
По богатству и разнообразию культурного наследия Европейский Север занимает выдающее место в России. Насколько беднее были бы наша история и культура, наше национальное самосознание без этих храмов, городов и сёл, мастеров и традиций! Приобщение к наследию Севера, понимание его делает нас не «Иванами, не помнящими родства», а культурными людьми, истинными россиянами, сознательными гражданами своей страны.