Маша үйшікке кіріп, терезенің алдындағы орындыққа отырады. Отырады да: «Мұнда кім тұрады екен? Ешкім көрінбегені несі?...», - деп ойлапты.
Материалды көшіріп жариялау үшін редакцияның немесе автордың жазбаша, ауызша рұқсаты қажет және «Әдебиет порталына» гиперсілтеме берілуі тиіс. Авторлық құқық сақталмаған жағдайда ҚР Авторлық құқық және сабақтас құқықтар туралы заңымен қорғалады. Эл. пошта: [email protected] 8 (7172) 79 82 06 (ішкі – 112) © adebiportal.kz
https://adebiportal.kz/kz/news/view/19696
халықтардың ежелгі тарихына қатысты материалдық мәдениетінің ескерткіштері. Оған: қалашықтар мен қалалар; ежелгі қоныстардың қалдықтары; обалар, қабір үстіне орнатылған ескерткіштер мен салт-дәстүрлік құрылыстар; адамның еңбек қызметін сипаттайтын ескерткіштер; тасқа және үңгірде қашалған жазулар; табылған жекелеген қазбалардың орындары жатады.
Объяснение:
Тарих – бір күнде зерттелетін шаруа емес, сондай-ақ заттай деректер мен жазба құжаттардың көмегінсіз тарихты зерттеу де мүмкін емес. Сондықтан тарихшылар көп ізденіп, ежелгі дәуірден сақталған тарихи деректерді мұқият зерттей отырып, а ң өткен тарихын жазады. Ендеше, адамдардың өткен өміріне қатысты түрлі мәліметтерді «тарихи деректер» деп атаймыз. Өз кезегінде тарихи деректер ауызша, жазбаша, археологиялық, этнографиялық және антропологиялық болып әр түрге бөлінеді. Соның ішінде ауызша және жазбаша деректердің қазақ тарихында алатын орны ерекше. Ауызша деректер мыңдаған жылдар бойына ел арасында ауыздан-ауызға жетіп, бүгінгі күнге дейін сақталған. Мұндай деректер қатарына біз ежелден сақталған аңыз-әңгімелерді, эпостық және салт-дәстүр жырларын, шешендік сөздер мен мақал-мәтелдерді жатқызамыз. Бүгінгі таңда ауызша деректер негізінде қазақ халқының ауыз әдебиеті мен ауызша тарих айту дәстүрін жандандыру кеңінен қолға алынуда. Оның мысалы ретінде бүгінде ауызша деректер мен жазба деректерді өзара сабақтастыра отырып қазақ халқының шежіресін жазу ісінің қарқынды түрде жүріп жатқанын айтамыз.
Младой вояка вышел в бой
И, на пути врагов сметая,
от края и до края.
Освободив от нечисти и грязи
Весь Мир, не проиграв ещё ни разу,
Поднялся вновь над головой
И огляделся стороной.
Он, словно истинный герой,
Опять отправился домой
И в суете бегущих дней
Старел душой, но не слабел…
Пришла пора покинуть Свет
И завершить святой обет:
Всем людям верностью служить
И спокойно жить.
А кое-где в лесной тиши
Его некровный братец жил;
Пропах еловою смолой,
Берёзы свежею листвой…
Когда заходишь в дом его,
Там так уютно и тепло,
Хозяин, добрый старичок,
Такой неслабый мужичок,
Поставив толстый самовар
И заварив на травах чай,
Вгоняет в краску всех гостей,
Сбивая пот в один ручей,
И все его благодарят,
Но он стареет на глазах…
Приемнику оставив состоянье,
Покинул Мир, не выполнив желаний…
Но вскоре час его настал,
И он приемнику отдал
Всё состояние своё…
И с дымом от костра ушёл.