1 вопрос:
1.Гидросфера и атмосфера: - круговорот воды в природе, а также влияние ветров на возникновение теплых и холодных течений в морях и океанах;
2.Биосфера и литосфера: - в процессе разложения растительного биоматериала и наличия сравнительно высоких температур, которые буду поддерживать прение, также участвуют бактерии микрофлоры, что в итоге приводит к гниению и образованию торфа, как полезного ископаемого;
3. Гидросфера и литосфера: - водная эрозия, процесс, когда русло реки при ее расширении размывает берега, тем самым вымывая породу;
4.Атмосфера и биосфера: - почти всем живым организмам на земле, в той или иной форме нужен кислород, который организмы (биосфера) потребляют из атмосферы.
Источник: https://travelask.ru/questions/81133-privedite-primery-vzaimodeystviya-razlichnyh-obolochek-zemli
У апавяданні В. Карамазава «Дзяльба кабанчыка» расказваецца пра звычайны для вясковага жыцця эпізод — дзеці прыехалі ў вёску да маці «на свежыну» . Але пісьменнік звяртае нашу ўвагу на паводзіны дзяцей, іх адносіны да маці.
Маці вырасціла, выпеставала трох дзяцей: Веру, Ніну і Сцяпана. Мы даведаліся, што ўсе яны добра ўладкаваліся, жывуць у горадзе, не адчуваюць сябе беднымі, а дапамагае маці толькі адзін Сцяпан. Вера і Ніна нават не адчуваюць сваёй віны за тое, што даўно не былі на магіле бацькі, забыліся туды дарогу. Не заўважаюць, што іх маці стала зусім старэнькай, а даглядае такую вялікую гаспадарку. I даглядае не для сябе, а для таго, каб дзеці, прыехаўшы, маглі чаго ўзяць. Пісьменнік не апісвае знешнасці сясцёр, а ўсю ўвагу надае адзенню малодшай сястры Ніны — белы плашчык, чырвоны берэцік, лакавыя чаравічкі. Яна прыехала не дамоў, а ў госці. Ці можна ў белым плашчыку і лакавых чаравічках дапамагчы маці па гаспадарцы? Канешне, не. Ды яна і не збіралася дапамагаць. Яе не ўразілі словы маці аб тым, што цяжка стала «цягнуць» гаспадарку — рукі ломіць і не хапае сіл. Але найбольш яскравы эпізод, які характарызуе ўсіх дзяцей — сцэна дзяльбы кабанчыка. «Смешна было глядзець, як маці бярэ з агульнай кучы кавалак, варочае яго з боку на бок, перакладае з рукі ў руку, гадаючы, каму пакласці, а сёстры і Коля ўважліва сочаць за матчынымі рукамі, маўчаць, ані слова — не да размоў...» Сясцёр і зяця турбуе толькі адно, каб толькі іх не абдзялілі. Адзін толькі Сцяпан заўважае, што маці недзе парэзала палец і ён, заматаны ў белую анучку, «падобны на белую каціную лапку» . Аднаму Сцяпану няёмка, што маці ўсё мяса аддае ім, а сабе нічога не пакінула. Менш за ўсё маці думае пра сябе, а дарослыя дзеці нават не заўважаюць гэтага ў прагным жаданні атрымаць найлепшы кавалак.
2) Ростовщики имели большие богатства: что вызывало зависть у других.
3) Не кради, не лги, не сотвори кумира.
4) В стихотворении ростовщик и купец пользуется уважением, а в этом рассказе к нему испытывается ненависть.