«Отбасы бақыты» шағын шығарма.
Бақыт дегеніміз не? деген сұраққа бір сөзбен жауап беру қиыншылық тудырады, себебі әркім бақытты әрқалай түсінеді, тіпті адам өмірінің әрбір кезеңінде түрлі материалдық және рухани құндылықтарды бақыт деп есептейді.
Әдетте, үлкен кісілер «бақыттың ішіне бәрі де сыяды» деп жатады, менің ойымша, бұл өте орынды сөздер. Мысалға, біреу үшін денінің саулығы бақыт болса, енді біреуінің ойынша, ол отбасы мүшелерінің амандығы, тағы басқа адам бақытты байлықтан іздейді. Есейе келе, менің де бақыт жайлы ой - пікірім өзгерген сияқты. Мысалға, бала күнімде мен үшін бақыт дегеніміз - жаңа ойыншық, әдемі көйлек, ата - анаммен қыдырып, ойнау бақыт болса, қазір бой жеткенімде мен үшін бақыт - ол сабағымды жақсы оқып, ата - анамның маған артқан үмітін ақтап отырғаным. Үйдегі жеңгемнен «Сіз үшін бақыт деген не?» деп сұрағанымда, ол кішкене бөпесінің сыңғырлаған күлкісі мен отбасының амандығы деп жауап берді. Ал анам болса, «бақыт дегенім - сендердің аман жүргендерің» дейді. Міне, көрдіңіздер ме, қарап отырсаңыздар, шынымен де бақыттың ұғымы өте кең, өміріміздің барлық жағын қамтиды. Дегенмен де, әр адам бақыт дегенді әр түрлі түсінгенімен де, барлық адам бақытты болуға лайықты деп ойлаймын.
Барлығымыздың отбасымыз бақытты болсын, сесебі отбасы – баға жетпес қазына.
Раскольников приходит к соне в первый раз(он считал,что в последний),чтобы сказать,что он бросил всех своих родных.Что у него осталась одна Соня,что он выбрал её,доверяет её .а с родными связь порвана.
раскольников говорит безжалостным тоном.потому что он знает ,к чему идет и что хочет ей рассказать.Он таким образом хочет помучить себя и её.проверить.не ошибся ли он в ней.Он задает ей вопросы,на которые она не может ответить,он спрашивает её о боге,ведь Соня в удрученном положении.в ужасном положении,но она продолжает веровать.Верить в чудо.Именно поэтому он просит прочесть ее о воскресении Лазаря.Соня читает с неподдельной искренностью и выражением всей своей души,она то повышает голос.то понижает,а то останавливается на моменте,когда знает,что её голос сейчас стыдливо дрогнет и она не сможет дальше читать.ведь она не может,она не имеет права,не достойна это читать.Когда она читает и подходит к кульминации-свершинию чуда,она вся трепещет,вся горит-этого он и ожидал,она верит.смысл этой сцены в том,что два великих грешника,как пишет Достоевский,при тусклом свете свечи,они читалаи эту книгу,значит ,не все чувства в них умерли,значит их душа ещё мржет очиститься,еще случиться чудо.