Адамның немесе сенікі
Адамның қалаған нәрсеге қол жеткізе алмауының себебі көбінесе жағдайлар емес, сонымен қатар мүмкіндіктерімізден толықтай пайда көруге кедергі жасайтын ішкі сеніміміз.Адамның мүмкіндіктері іс жүзінде шектеусіз.Ия,сіз өзіңіз қалаған нәрсеге ие бола аласыз:денсаулық, бақыт,мансап және т.б
Біздің қабілеттеріміз қайда жасырулы? Әрқайсымыздың ішімізде деп ойлаймын.Бұл - біздің миымыз. Ғалымдар дәлелдегендей,тіпті ең танымал ойшылдар оны 25% ғана пайдаланады екен.Қалған 75% қолданылмайды.Миымыздың көп қорын қолдану мүмкіндігі бізге не береді? Сіз таңқаларсыз, бірақ бұл адамды құдіретті етеді.
Миымыз біздің ойлау процестерімізді басқарғандықтан,мұнда әртүрлі деструктивті ойлар мен теріс көзқарастар болады.Және бұл дегеніміз,біз ішінен өзіміз қалаған нәрсеге жету мүмкіндігінен айырылып, өзіміз қалаған адам болуға кедергі жасаймыз.Біздің миымызда: "Мен ешқашан істей алмаймын ...","мен жеткілікті түрде жақсы емеспін...» және тағы басқалар сияқты ойлар бар. Бірақ тәжірибе көрсеткендей адам осындай күмәндардан айрылса,өзіның биікке қалай көтерілгенін де байқамай қалады.Бұған мысал ретінде, Гиннестің рекордтар кітабындағы көптеген атақты адамдардың іс-әрекеті.Өткен ғасырда өмір кешкен Трояны ашқан ғалым Шлиман 22 тілді білген екен. Моцарт 5 жасында симфония жазса,тас керең Бетховен өлмес классикалық музыкалық шығармалар қалдырды.Олардың құпиясы қарапайым:олар өздерінің қабілеттеріне күмәнданбаған.
Және бұл адамның физикалық қабілеттеріне де қатысты.Көпшілігіміз ауыр машина көтеру үшін жеткілікті физикалық күш сезінбейміз.Бірақ дөңгелектің астына түсіп қалған балаларды құтқаруға тырысатын аналар ауыр автомобильдерді өз күштерімен көтерген жағдайлар бар.Олар күнделікті өмірде бұны ешқашан істей алмаған еді,бірақ стресстік жағдайында баламды құтқарам деген оймен олардың барлық шектеулі көзқарастары жойылып кеткен.Осындай мысалдар өмірде өте көп.
Қорытындылай келе,біздің санамыздағы шектеулерді өзге емес,өзіміз орнатамыз.Біз өзімізді жеткіліксіз талантты, табысты,күшті, бақытты деп санамаймыз.Осындай кедергілермен күресуге,оларды керісінше ауыстыруға және осылайша қажетсіз кедергілерді жоюға болады. Біз өзімізді өзіміз ғана жаратамыз және біздің болашағымыз тек өзімізге байланысты.
После провозглашения в 1991 году Кыргызстан оказался в трудном экономическом положении. В конце 1991- в начале 1992 годов республика Кыргызстан как и все остальные страны СНГ приступила к проведению радикальных реформ.
После распада СССР перед Кыргызстаномвозникла необходимость проведения собственной экономической политики и разработки самостоятельной программы экономических действий. Отправным моментом экономических реформ стала начатая в январе 1992 года либерализация цен. Одновременно с либерализацией цен начались и институциональные преобразования. Центральной проблемой в этом плане была приватизация.
Экономические реформы охватывали такиеосновные направления как снижение уровня инфляции и ее стабилизация, обеспечение устойчивости национальной валюты, сокращение дефицита бюджета, структурная перестройка крупных убыточных предприятий, демонополизация отдельных секторов экономики, выполнение государственной программы приватизации, либерализацию цен и внешнеэкономической деятельности, усиление социальной защиты населения.
Первые годы реформтребовали большой воли в проведении экономических реформ, поскольку они проходили в условиях огромного спада общего уровня жизни населения.
К радикальным переменам оказались не подготовленными как государство, так и общество. Глубина и длительность кризиса, неизбежного при подобного рода преобразованиях, в значительной мере усугубилась тем, что не удалось эффективно использовать и человеческий потенциал.
Надо отметить, что не всегда поддержка международных институтов и внешних консультантов учитывала реалии республики. Цели и задачи, определенные в кратко стабилизационных программах не всегда имели успех.
В первой половине 90-х годов со всей отчетливостью выяснилось, что свобода и демократизация - необходимые, но недостаточные условиядля перехода к устойчивому в социально- экономическом отношении обществу. Ведь именно социальное положение населения и определяет общий уровень благосостояния и устойчивости страны.
Однако ухудшающееся положение в отраслях промышленности, непоследовательность реформ в сельском хозяйстве, трудности в других отраслях экономики на начальном этапе проводимых реформ, ставили под угрозу ихуспешное проведение.
Но, главный успех лет - это осознание того, что для Кыргызстана нет другого пути развития, чтобы занять достойное место среди других стран и обеспечить высокий жизненный уровень населения.
В процессе перехода к рыночной экономике ключевое значение, безусловно, имеют достижение макроэкономической стабилизации и проведение комплекса внутриэкономических реформ(приватизация, демонополизация, либерализация цен, перестройка финансов и банковской системы и т.д.).
Объяснение:
