«Лелеки» Юрія Збанацького |
«Лелеки» Галини Демченко |
Відмінне | |
Лелеченя було калічкою: «одне крильце в нього чомусь зовсім засохло, зовсім безсиле», воно не вміло літати. Стара лелека повернулась, щоб наносити їжі хворому пташеняті. Усі полетіли у вирій, крім лелеченяти, котре було врятоване людьми |
Лелечич мав міцні та дужі крила, він умів літати. Старі птахи навчили як підсушити крила і відпочити перед далеким польотом. Усі здійнялися в небо, а вів зграю в теплі краї найстаріший досвідчений ватажок. |
Спільне | |
Лелеки парами доглядають пташенят, кожної осені птахи збираються великими зграями і потім летять у вирій , птахи турботливі та небайдужі. | |
Дәстүр әр халықтың өмірі мен сол қоғамның өзіндік ерекшеліктері негізінде қалыптасады. Кең байтақ даланы мекендеген халықта бір тіл, бір әдет-салт, бауырмалдық, қонақжайлылық қалыптасқан.
Қонақжайлылық – «қонағы айтпай қонатын, көршісі айтпай кіретін» халқымыздың қанына сіңген дәстүрлік әдебі. Қонаққа үйдің төрін, астың дәмдісін ұсынып, соған бір жасап қалу – ежелден келе жатқан ескі салтымыз. Қонақты ақжарқын көңілмен жақсылап күту – көргенділік, адамгершілік, азаматтық қана емес, тіпті міндет болған десек, артық айтқандық емес. Мұның бәрі де қонақжайлылық, меймандостық дәстүрді берік сақтау, оны бұзуға жол бермеу мақсатынан туындаған.
Ал бір ауылда той болып, не ас беріліп жатса, басқа ауылдар сол ауылға сусын ретінде, саба-саба қымызын артып апарып отырған. Әрине, мұндай дәстүрлер, біріншіден қасиетті дастарханды қадірлеу болса, екіншіден ақты, сусынды қастерлеу дәстүрі.
Объяснение:
Удачи в учебе!