Qadim zamonda ona va uning ikki o'g'li yashagan ekan. Ona shu qishloqdagi boyning xizmatini qilar ekan.
va mollariga qarar ekan. Boy onaga har kuni yarimta kul-
U har kuni boyning uyini tozalar ekan. Ovqatini pishirar
ekan. Ona kasal bo'lib qolibdi. Qishloq tabibi unga yal-
cha berarkan. U kulchani ikkiga boʻlib o'g'illarini to'yg'azar
piz davo bo'lishini aytibdi. Kichik o'g'il onasiga qarab
qolibdi. Katta o'g'il esa yalpizni qidirib ketibdi. U soy
So Zlang.
YILBOBONING SOVG'ASI
(
bo'yidan uzoq vaqt yalpiz izlabdi, ammo topa olmabdi.
Birdan qor bo‘roni koʻtarilib, yo'ldan adashib qolibdi. Shu
vaqt uzoqdan yorug'lik koʻrinibdi. Bola yorug'likka qarab
boraveribdi. Gulxan atrofida bobo va uning o'n ikki farzandi
oʻtirishgan ekan. Ular bolani gulxan atrofiga taklif qilibdilar.
Undan nega sovuqda bir o'zi yurganini so'rashibdi. Bola
voqeani aytib beribdi. Agar yalpizni topmasam, onam o'lib
qolishlari mumkin",
deb yig'lab yuboribdi. Shunda bo-
bo bolaga: „Men Yilboboman. Bular esa yil oylari. Hozir
ular tezlik bilan bir-birlariga navbat beradilar. Marining
navbati kelguncha sen soyga yetib olasan. Soy boyidagi
yalpizlarni tezda terib olgin. Lekin ko'rganlaringni hech
kimga aytmagin", - debdi. Bola Yilboboga minnatdorlik bil-
dirib, yo'lga tushibdi. Bir etak yalpiz terib, uyiga jo'nabdi.
Tabib yalpizdan dori tayyorlabdi. Onasi tez kunda tuzalib
ketibdi.
Nodira Alovuddinova
