"Несчастная Жамал"
Автор: Миржакып Дулатов
Значительное место в творчестве М. Дулатова занимает роман «Бакытсыз Жамал» («Несчастная Жамал»), написанный в 1910 году. В свое время эта книга была одной из самых читаемых книг казахских авторов. Роман высоко оценен общественностью, краткое содержание в русском переводе был напечатано в вышеуказанном «Восточном сборнике» в 1914 году. Само название романа как бы раскрывает его содержание. В нем рассказано о тяжелой судьбе казахской девушки, ставшей жертвой патриархально-феодальных порядков, царивших в казахском ауле. Эта тема не нова для казахской литературы, ей посвящено немало произведений и в фольклоре, и в письменной поэзии. Новаторство романа заключалось в том, что в рассказанной им истории автор стремился показать социальную картину казахского общества начала XX века, реально обусловившего поведение героев из разных слоев. Автор ставит острые вопросы, хотя и не разграничивает разные стороны проблем: психологическую и социальную.
Объяснение:
Объяснение:
Религия и мораль в 19 веке. Развитие науки, светских философских учений, демократических преобразований, либеральных реформ – все это ослабило влияние церкви на человека. В обществе доминирующей стала мысль, что государство должно быть независимым от церкви. Во многих странах Европы и Америки были приняты законы, которые провозглашали отделение церкви от государства, введение светских учебных заведений, о свободе совести, разрешение гражданских браков, уравнивание разных вероисповеданий.
. Видрукувати цей допис Видрукувати цей допис
Наш Ісус Христос є Світло. Він просвічує людину аж до самої глибини її душі. На те Він прийшов, щоб бути світлом для кожної людини, щоб просвітити її життя і наповнити його ясністю.
Його ще називали Учителем, хоча Він був більше ніж «учитель», який лише передає світло науки, адже Він був податель і джерело усякої просвіченості і мудрості.
Це Світло прийшло у світ і внесло Ясність там, де була плутанина нерозуміння і темрява гріховності. Зустріч із Світлом творила зміну. Він, Незахідне Світло, нічого не знищував, а упорядковував, нікого не відкидав, а кожному знаходив призначення. Творив з усього гармонійний лад.
Якщо щось не було на своєму місці, то упорядковував, а що мало бути першим і не було, то докладав усіх зусиль, щоб порядок відновився. Що було відкинутим на сторону і забутим, Він привертав увагу і акцентував на його важливості. Христос сколихував людину і цілий суспільний лад. Навіть, неторкане – релігійні звичаї і традиції, мали бути переглянуті. Так повертався мир у серці людей, для яких ставав «каменем спотикання».
Повірити Богу і піти за Світлом – це світлий шлях іння до вічного життя.
Объяснение:
кратко учителям
Объяснение:
I Авторы: Міржақып Дулатов 1885 жылы 25 қарашада бұрынғы Торғай облысының Жангелдин ауданындағы Қызбел атырабында дүниеге келген. Қазақтың тұңғыш романының авторы.
II Шығарманың тақырыбы: Шығармаға арқау болған оқиғалар ХХ ғасырдың басындағы қазақ өлкесінде жиі кездесетін жас қыздардың қалың малға сатылып, сүймеген адамдарына ұзатылуы, олардың теңдік үшін күрес мәселелері суреттеледі. 1910 жылы «Бақытсыз Жамал» романы Қазанда басылып шықты
III Әдеби жанр түрі: Эпос - өмір шындығын мейлінше мол қамтып, кең суреттейтін, адам мінездерін мүмкіндігінше терең ашып, жан-жақты танытатын күрделі жанр. Проза.
IV Эпикалық жанр түрі: Кең көлемді поэма. Өйткені өмірде болған құбылысты, алуан-алуан адам тағдыры мен заман шындығын көлемді суреттеп берген. Қазақтың тұңғыш романы. Бұл роман туралы алғашқы пікір айтқан Ахмет Байтұрсынов: «Қазақты бұрын роман жоқ еді. Біздің арамызды қазақша бірінші роман жазған Міржақып Дулатов болды» - деп жазады.
V Шығарманың идеясы: Сол кездегі шындық өмірді көрсету, сол шындық арқылы оқырманына ой салу. Қазақ қыздарының тағдырын көрсету.
VI Шығарманың композициялық құрылысы.
VI.1. Шығарманың басталуы: Көктал қыстаған Құрман атаның ауылы жайлауға қонып, көптен көріспеген ел мәре-сәре болып жатқанда ауылға екі адам келіп түседі. Ертесіне ауылға крестьянский начальник келеді. Бәрі соның келуін тамашалап отырғанда топ ішінде Сәрсенбайдан біреу Шолпан жеңешем «тақия тігіп беретін» тапты деп сүйінші сұрайды.
VI.2. Шығарманың дамуы: Ары қарай оқиғаны жалғастырмас бұрын Сәрсенбайдың кім екеніне тоқталып өтеді. Ол еш оқымаған, момын а көтермей бір күні қу бас деген сөз естіп, үйленуге бел буып, ағайындарын жинап, Жарас молданың Шолпан атты қызын алады. Сәрсенбай 45-ке, Шолпан 17-ге келгенде манағы топ ішінде сүйіншілеген Жамал дүниеге келеді. Бірінші көрген баласы болған соң Сәрсенбай үлкен той жасайды.
VI.3. Шығарманың байланысы: Жамал сағынып көрген баланың алды болған соң бетінен қақпай, ұл балаша тәрбие береді. Бірде Сәрсенбайдың үйіне молда келеді. Жамалжан деп әкесі жұмсап жібереді. Сонда молда мырзаңызға қыздың есімін қойғансыз ба? – деп таңданады. Сонда ұл баладан кем екендігін айтқанында, молда қыз балаға тұлым қойып, оқыту керектігін ескертіп кетеді. Содан кейін Сәрсенбай Ғазиз деген татар оқытушысын ұстап, Жамалды оқытады, қызша киіндіреді. Қалампыр: «Жамал әлі кішкентай, өссін, сосын тұлым қойып, оқытамыз» - дейді. Сыртқа жаны ашып тұрғандай болғанымен ішінен тоқалдың қызын жақтырмайды. Ғазиз Жамалдың зеректігін байқап, сабақ соңынан алып қалып, әріп таныта бастайды. Жамал қазақтың қисса-жырларын жатқа білетін болады.
VI.4. Шығарманың шиеленісі: Сәрсенбай болыстыққа сайлауға түседі де жеңіліп қалады. Кеткен шығынын ойласа намысына тиетін болады. Сөйтіп жүргенде болыспен құда Байжан таз Жұман баласына қыз іздеп, Сәрсенбаймен құда болады. Жамал өсе келе атастырылған жарының жаман, таз, ақылсыз екенін біледі. Өз көңілін көтеру үшін үнемі жиын-тойларға барып жүреді. Сондай тойлардың бірінде Ғалимен танысады.
VI.5. Шығарманың шарықтау шегі: Ғали мен Жамал арасында махаббат оты орнап, үнемі хат жазысып жүріп, бір күні екеуі қашып кетеді. Қаладағы саудадас досы Фатихолла байдың үйін паналайды. Бұларды іздеп маза бермегендіктен Ғалидың нағашылары жаққа кетеді. Онда Ғали бара сала 13 күн ауырып, бейсенбі күні түс кезінде көз жұмады. Жамалды шешесі келіп алып кетеді. Ғалидің өлімі Жамалдың Байжан босағасына баруына себеп болады.
VI.6. Шығарманың шешімі: Байжанның үйінде Жамал еш бақыт таба алмайды. Боранды түнде қалаға барып, Фатихолланың үйінде самауыр қайнатсамда, Байжанның таяғынан құтылайын деп боранды түнде адасып өледі