У апавяданні В. Карамазава «Дзяльба кабанчыка» расказваецца пра звычайны для вясковага жыцця эпізод — дзеці прыехалі ў вёску да маці «на свежыну» . Але пісьменнік звяртае нашу ўвагу на паводзіны дзяцей, іх адносіны да маці.
Маці вырасціла, выпеставала трох дзяцей: Веру, Ніну і Сцяпана. Мы даведаліся, што ўсе яны добра ўладкаваліся, жывуць у горадзе, не адчуваюць сябе беднымі, а дапамагае маці толькі адзін Сцяпан. Вера і Ніна нават не адчуваюць сваёй віны за тое, што даўно не былі на магіле бацькі, забыліся туды дарогу. Не заўважаюць, што іх маці стала зусім старэнькай, а даглядае такую вялікую гаспадарку. I даглядае не для сябе, а для таго, каб дзеці, прыехаўшы, маглі чаго ўзяць. Пісьменнік не апісвае знешнасці сясцёр, а ўсю ўвагу надае адзенню малодшай сястры Ніны — белы плашчык, чырвоны берэцік, лакавыя чаравічкі. Яна прыехала не дамоў, а ў госці. Ці можна ў белым плашчыку і лакавых чаравічках дапамагчы маці па гаспадарцы? Канешне, не. Ды яна і не збіралася дапамагаць. Яе не ўразілі словы маці аб тым, што цяжка стала «цягнуць» гаспадарку — рукі ломіць і не хапае сіл. Але найбольш яскравы эпізод, які характарызуе ўсіх дзяцей — сцэна дзяльбы кабанчыка. «Смешна было глядзець, як маці бярэ з агульнай кучы кавалак, варочае яго з боку на бок, перакладае з рукі ў руку, гадаючы, каму пакласці, а сёстры і Коля ўважліва сочаць за матчынымі рукамі, маўчаць, ані слова — не да размоў...» Сясцёр і зяця турбуе толькі адно, каб толькі іх не абдзялілі. Адзін толькі Сцяпан заўважае, што маці недзе парэзала палец і ён, заматаны ў белую анучку, «падобны на белую каціную лапку» . Аднаму Сцяпану няёмка, што маці ўсё мяса аддае ім, а сабе нічога не пакінула. Менш за ўсё маці думае пра сябе, а дарослыя дзеці нават не заўважаюць гэтага ў прагным жаданні атрымаць найлепшы кавалак.
В данной ситуации директору магазина предстоит принять наиболее эффективное управленческое решение. А именно: выяснить у продавца, когда он закончит разговор по телефону, причину невыполнения задания и принять соответствующее решение. В этой ситуации, возможно, были какие-то объективные причины.
В данном случае налицо проблемная ситуация: директор поручил задание, а продавец не выполнил. Прежде чем принять управленческое решение, необходимо разобраться в сложившейся ситуации:
1) выяснить причину (причины) и условия возникновения данной причины (причин),
2) найти пути решения данной проблемы,
3) оценить возможные риски и последствия,
4) принять оптимальное решение,
5) довести принятое решение до исполнителя,
6) осуществить контроль за ходом его выполнения.
Любое принимаемое решение должно основываться на достоверной информации, анализе всех факторов, повлиявших на возникновение проблемной ситуации.
Какие отрицательные последствия могут вызвать неприемлемые решения?
1) Если прервать разговор продавца и в повышенном тоне потребовать от него выполнения распоряжения, то директор покажет свою невоспитанность, несоблюдение субординации, что подорвет его авторитет среди работников.
2) Если организовать погрузку тары в автомашину лично, то директор может потерять автоитет среди подчинённых. Может сложиться мнение у работников, что его поручения можно и не исполнять. Сам справится.
3) Если поручить эту работу другому, то останется невысненной причина, по которой первый работник не выполнил задание. Возможно, будут упущены какие-либо очень важные обстоятельства.
5) Если ничего не предпринимать, то возможна потеря дохода, либо срыв поставок, что повлечёт за собой выплту неустойки. Опять же подрыв авторитета директора (можно его задания не выполнять).
если не ошибаюсь,то аниме называется Re:Zero