Наступіў студзень. Зіма ў поўным разгары. З кожным днём мацнеюць маразы. Сыпле і сыпле снег, шчыльна ўкрываючы сонную зямлю белым пакрывалам. А калі выдасцасярод завірух і непагадзі бязветраны дзянёк, дык здаецца, што наваколле застыла ў цішы.
Асабліва самотна ў такі час у лесе — быццам ніводнай жывой душы няма. Але лес жыве. І аб гэтым сведчаць шматлікія сляды, пакінутыя яго жыхарамі на бялюткім снезе. Калі пашанцуе, то ў зімовым лесе можна пачуць і сапраўдную звонкую песеньку. Гэта крыжадзюб — адзіная птушка нашых лясоў, якая выседжвае птушанят нават у самыя моцныя маразы. Заліваецца каля свайго гнязда, якое надзейна схавана ад сцюжы і ветру ў самай гушчыні яловых лапак.
Але зіма ёсць зіма. Цяжка даводзіцца ўгэтую пару лясным жыхарам. Раскопваюць капытамі снег у пошуках летапшяй травы алені і казулі, ціснуцца да жытла чалавека сінічкі і снегіры. Кожны прыстасоўваецца, як можа.
Новый Год ждут все - и люди, и звери в лесу. Дед Мороз всем успевает подарки раздать в новогоднюю ночь. Детям он кладет подарки под елку, а в лесу собираются все звери на опушке и ждут Деда Мороза.
В этот Новый Год собрались на лесной опушке заяц, лиса, волк и медведь. Сели они в круг и гадают, что им Дед Мороз принесет в подарок. Зайцу хотелось бы морковки свежей попробовать в новогоднюю ночь. Лиса загадала курочку. Волк овечку попросил, а медведь - бочонок меда.
Вдруг откуда ни возьмись появился Дед Мороз с огромным мешком. Звери удивились и обрадовались, когда Дед Мороз доставал из мешка то, что они больше всего хотели.
На Новый Год сбываются все мечты и желания не только у людей, но и у лесных жителей. С Новым Годом!
Объяснение: