Kitob o'zida ko'pdan-ko'p ma'lumotlarni, qiziqarli sarguzashtlarni, hilma-xil obrazlarni va boshqa juda ko'p narsalarni saqlaydi. Uni yaratish, saqlash, tarqatish juda katta mehnat talab etadi. Shu sababli ham, kitobga juda ehtiyotkorona muomala qilishimiz zarur. Kitobga doimiy hamroh bo'lgan inson faqat yaxshilik ko'radi. Uni o'qish, o'rganish, yodlash, eslab qolish va boshqalarga ham ulashish zarur. Undagi yashiringan bitmas-tuganmas xazinani topa bilish lozim. Har bir satrida olam-olam ma'no bor. Tushunib o'qigan inson xazinasini topgan bo'ladi.
Zamonlar qanchalar o'zgarib ketsa ham, kitobning o'rnini hech nima bosa olmaydi. Kitob o'qib biz to'g'ri gapirishni, ma'daniyatli bo'lishni, ko'p taqlid qilmaslikni o'rganamiz. Shuningdek, kitob o'qigan kishining xotirasi kuchayadi, kitob mutolaa qilish asabni tinchlantiradi. Kitob bizga minglab hayotlarda yashab ko'rish imkonini beradi. Xulosa shuki, kitobga do'st tutining. Faqat u sizga chinakkam do'st bo'la oladi.
Настоящая фамилия Андрея Платонова — Климентов. Родился он в Ямской Слободе, под городом Воронежем. Отец его — паровозный машинист, слесарь Воронежских железнодорожных мастерских. Мать — дочь часового мастера, глубоко верующая женщина.
Образование. Учился Платонов сначала в церковноприходской школе и городском училище. Он рано начал трудовую жизнь и только в 1918 году ему удалось продолжить образование, поступив в железнодорожный политехникум.
Литературой Платонов начал заниматься очень рано, ещё подростком. С осени 1918 года он выступает в дискуссиях и в печати, публикует стихи и рассказы в воронежских журналах и газетах. В 1920 году он отправился в Москву в качестве делегата I Всероссийского съезда пролетарских писателей в Москве. Его произведения начинают печатать в московских журналах. В Воронеже выходят его книги и среди них сборник стихотворений «Голубая глубина».
Kitob-xazinalar kaliti.
Kitob o'zida ko'pdan-ko'p ma'lumotlarni, qiziqarli sarguzashtlarni, hilma-xil obrazlarni va boshqa juda ko'p narsalarni saqlaydi. Uni yaratish, saqlash, tarqatish juda katta mehnat talab etadi. Shu sababli ham, kitobga juda ehtiyotkorona muomala qilishimiz zarur. Kitobga doimiy hamroh bo'lgan inson faqat yaxshilik ko'radi. Uni o'qish, o'rganish, yodlash, eslab qolish va boshqalarga ham ulashish zarur. Undagi yashiringan bitmas-tuganmas xazinani topa bilish lozim. Har bir satrida olam-olam ma'no bor. Tushunib o'qigan inson xazinasini topgan bo'ladi.
Zamonlar qanchalar o'zgarib ketsa ham, kitobning o'rnini hech nima bosa olmaydi. Kitob o'qib biz to'g'ri gapirishni, ma'daniyatli bo'lishni, ko'p taqlid qilmaslikni o'rganamiz. Shuningdek, kitob o'qigan kishining xotirasi kuchayadi, kitob mutolaa qilish asabni tinchlantiradi. Kitob bizga minglab hayotlarda yashab ko'rish imkonini beradi. Xulosa shuki, kitobga do'st tutining. Faqat u sizga chinakkam do'st bo'la oladi.