Қырғыз драма театры (Мемлекет Еңбек Қызыл Ту орденді академиялық драма театры) – Қырғыз КСР-інің жетекші драма театры. 1941 жылы Фрунзеде құрылды. Театрдың алғашқы постановкалары – ГИТИС-ті бітірушілердің дипломдық спектакльдері (Шекспирдің «Король Лирі» , А. Островскийдің «Жарлылық ұят емесі») болды. Мұнда Н. Қытаев, С. Жаманов, Д. Күйікова, Б. Қыдыкеева, К. Ешімбеков, М. Рысқұлов, Ш. Түйменбаев т. б. ойнады. Ұлы Отан соғысы жылдары (1941-45) қаһармандық-патриоттық спектакльдер (Тоқомбаевтың «Анты», Жантошевтің «Құрманбегі», Құтыбаев пен Маликовтың «Жаңылы») қойылды. 1957 жылы театр труппасы ГИТИС-тің қырғыз студиясын бітірушілермен молықты. Тарихи-революциялық тақырыпқа құрылған (Жантошевтің «Қаныбегі», Шүкірбековтың «Ақын арманы», сондай-ақ қазіргі өмірді бейнелейтін пьесалар (Жәкиевтің «Әке тағдыры», Бейшеналиевтің «Тау гүлі», Байджиевтің «Төрт адымы», Диқамбаевтың «Нәрлі суы») қойылды. Қырғыз әдебиеті мен өнерінің 1958 жылы Мәскеуде өткен он күндігіне қатысты. 1961 жылы гастрольдік сапармен Қазақстанда өнер көрсетті. Театр репертуарынан классикалық драматургияның (Гогольдің «Ревизоры», Грибоедовтың «Ақыл азабы», Горькийдің «Егор Булычов және басқалары» мен «Васса Железновасы»), қазақ жазушылары (Құсайыновтың «Алдар көсесі», Тәжібаевтің «Жалғыз ағаш орман емесі») мен Шыңғыс Айтматовтың шығармаларының инсценировкалары («Бетпе-бет», «Ана – Жер-ана», «Жәмила», «Шынарым менің, шырайлым менің») орын алды. 1958 жылы Еңбек Қызыл Ту орденімен наградталды. 1971 жылы академиялық театр атағын алды. Театр құрамында КСРО халық артистері Д. Күйікова, Б. Қыдыкеева, Қырғыз КСР халық артистері С. Балқыбекова, А. Боталиев, С. Жаманов, Н. Қытаев, А. Көбегенов, С. Күмішәлиева, А. Құттыбаев т. б. бар. бас режиссері - Қырғыз КСР-інің еңбек сіңірген өнер қайраткері А. М. Торопов.
Промыть несколько раз желудок до появления чистых промывных вод (заставить больного выпить 3-4 стакана воды или розового раствора марганцовокислого калия, вызывая рвоту раздражением корня языка пальцами).
После промывания дать выпить 2-4 чайные ложки активированного угля или микрокристаллической целлюлозы (МКЦ), растворённые в стакане воды.
Напоить больного большим количеством чая, но не кормить.
Завернуть его в одеяло и обложить грелками для согревания.
Не оставлять больного до прибытия врача одного, так как в любой момент может прекратиться дыхание и кровообращение