Жоңғы – ағаш, мүйіз, металл бұйымдарын жону, өңдеу үшін қолданылатын, асыл болаттан жасалған құрал. Қос қолдап ұстау үшін екі басы екі тұтам ағашқа немесе мүйізге сапталады. Үйшілер мен арба, шана жасаушылар ағашты кептірерде әуелі қабығын Жоңғымен сыдырып тазартады. Ағаш өңдеуге арналған Жоңғының үстірік сүргі, аталғы, сарнауық, бүкір Жоңғы деген түрлері болады. Жоңғының тезден шығып кепкен уық, кереге, өре ағаштарға өрнек жүргізгенде қолданылатын ирек тісті түрлерін сарнауық деп, ал түзу сүргілей отырып, ойыс сызатты, дөңес қобылы өрнектер жасау үшін қолданылатын, арнаулы жүз отырғызылған түрін үстірік сүргі деп атайды. Ағашты, мүйізді қырып өңдегенде кедір жүзді, көбелі, қобылы Жоңғылар қолданылады
Тешик-Таш (узб. Teshik-Tosh — дырявый камень) — пещера-грот в горах Байсунтау (Узбекистан). В данной пещере 1938—1939 годах советский археолог Алексей Павлович Окладников совершил открытие захоронения из мустьерской культуры неандертальской девочки [1]. Ранее предполагалось, что этот скелет принадлежал мальчику
Так, в пещере Тешик-Таш (Южный Узбекистан) академик А. П. Окладников в 1938 году обнаружил скелет мальчика-неандертальца 10–12 лет, вокруг которого было разбросано множество костей и рогов козлов, когда-то образовывавших аккуратное ограждение могилы. То есть это было сознательное погребение, сделанное в знак уважения и любви к покойному!
