Адамның қалаған нәрсеге қол жеткізе алмауының себебі көбінесе жағдайлар емес, сонымен қатар мүмкіндіктерімізден толықтай пайда көруге кедергі жасайтын ішкі сеніміміз.Адамның мүмкіндіктері іс жүзінде шектеусіз.Ия,сіз өзіңіз қалаған нәрсеге ие бола аласыз:денсаулық, бақыт,мансап және т.б
Біздің қабілеттеріміз қайда жасырулы? Әрқайсымыздың ішімізде деп ойлаймын.Бұл - біздің миымыз. Ғалымдар дәлелдегендей,тіпті ең танымал ойшылдар оны 25% ғана пайдаланады екен.Қалған 75% қолданылмайды.Миымыздың көп қорын қолдану мүмкіндігі бізге не береді? Сіз таңқаларсыз, бірақ бұл адамды құдіретті етеді.
Миымыз біздің ойлау процестерімізді басқарғандықтан,мұнда әртүрлі деструктивті ойлар мен теріс көзқарастар болады.Және бұл дегеніміз,біз ішінен өзіміз қалаған нәрсеге жету мүмкіндігінен айырылып, өзіміз қалаған адам болуға кедергі жасаймыз.Біздің миымызда: "Мен ешқашан істей алмаймын ...","мен жеткілікті түрде жақсы емеспін...» және тағы басқалар сияқты ойлар бар. Бірақ тәжірибе көрсеткендей адам осындай күмәндардан айрылса,өзіның биікке қалай көтерілгенін де байқамай қалады.Бұған мысал ретінде, Гиннестің рекордтар кітабындағы көптеген атақты адамдардың іс-әрекеті.Өткен ғасырда өмір кешкен Трояны ашқан ғалым Шлиман 22 тілді білген екен. Моцарт 5 жасында симфония жазса,тас керең Бетховен өлмес классикалық музыкалық шығармалар қалдырды.Олардың құпиясы қарапайым:олар өздерінің қабілеттеріне күмәнданбаған.
Және бұл адамның физикалық қабілеттеріне де қатысты.Көпшілігіміз ауыр машина көтеру үшін жеткілікті физикалық күш сезінбейміз.Бірақ дөңгелектің астына түсіп қалған балаларды құтқаруға тырысатын аналар ауыр автомобильдерді өз күштерімен көтерген жағдайлар бар.Олар күнделікті өмірде бұны ешқашан істей алмаған еді,бірақ стресстік жағдайында баламды құтқарам деген оймен олардың барлық шектеулі көзқарастары жойылып кеткен.Осындай мысалдар өмірде өте көп.
Қорытындылай келе,біздің санамыздағы шектеулерді өзге емес,өзіміз орнатамыз.Біз өзімізді жеткіліксіз талантты, табысты,күшті, бақытты деп санамаймыз.Осындай кедергілермен күресуге,оларды керісінше ауыстыруға және осылайша қажетсіз кедергілерді жоюға болады. Біз өзімізді өзіміз ғана жаратамыз және біздің болашағымыз тек өзімізге байланысты.
Степан жил еще при крепостном праве, то есть до 1861 года. Жил он на Урале в местности, где были шахты и рудники, недалеко от Гумешек и Красногорского рудника. Покосы у него были за Северушкой. Степан «робил в горе», то есть добывал на Гумешках в шахте малахит-руду. Он был молодой парень, неженатый, но работа в горе плохо сказывалась на здоровье. Рассказчик говорит, что «в глазах у его зеленью отливать стало». У Степана была невеста, сиротка Настасья.
Однажды Степан с товарищем пошел траву на покосе смотреть, да заснули они оба у Красногорского рудника. Степан проснулся, точно его в бок толкнули, и увидел девку у большого камня. По одежде он понял, что это сама Хозяйка Медной горы. Хозяйка приказала Степану передать заводскому приказчику, чтобы он убирался с Красногорского рудника, и пообещала выйти замуж за него, если он выполнит ее наказ.
Степан не хотел жениться на ящерке, но ему было стыдно оказаться хвастуном, и он передал приказчику слова Хозяйки. Приказчик разгневался, велел выпороть Степана и в забое приковать на цепь. Хозяйка помогла ему выполнить урок и отвела в свои комнаты смотреть приданое. Гора расступалась перед ней, получался ход, будто штольня, а дальше — комнаты с драгоценными камнями. Но Степан не позарился на красоту и отказался брать Хозяйку в жены. Малахитница обрадовалась, что Степан оказался честным, смелым и нежадным человеком, и обещала ему помочь: вызволить его от приказчика и устроить его жизнь. Но поставила третье условие: чтобы Степан забыл о ней.
Степан вернулся в свой забой. Надзиратель перевел его в другой забой, а Степан по-прежнему добывает хороший малахит. Приказчик пообещал ему выпустить его на волю, если он найдет малахитовую глыбу во сто пуд. Расковал Степана и дал приказ прекратить работы на Красногорке.
Степан нашел глыбу, но приказчик обманул его, не дал воли. Барин пообещал Степану отпустить его на волю, если он найдет огромные малахитовые камни, чтобы из них вырубить столбы. Степан потребовал сначала написать вольную для себя и для невесты Насти, а потом уже начал искать глыбы. Когда нашел, из этих глыб сделали столбы в церковь.
Степан не смог забыть Хозяйку. Он женился, построил дом, родились дети, но Степан начал болеть, таять на глазах. Он купил ружье и стал ходить как будто бы на охоту. Умер он на том месте, где впервые встретил Хозяйку Медной горы. Когда люди нашли мертвого, над ним плакала большая зеленая ящерка. Пода- 94 рок Хозяйки, горсть медных изумрудов, Степан не продал, тайно сохранял, «с ними и смерть принял».
Адамның немесе сенікі
Адамның қалаған нәрсеге қол жеткізе алмауының себебі көбінесе жағдайлар емес, сонымен қатар мүмкіндіктерімізден толықтай пайда көруге кедергі жасайтын ішкі сеніміміз.Адамның мүмкіндіктері іс жүзінде шектеусіз.Ия,сіз өзіңіз қалаған нәрсеге ие бола аласыз:денсаулық, бақыт,мансап және т.б
Біздің қабілеттеріміз қайда жасырулы? Әрқайсымыздың ішімізде деп ойлаймын.Бұл - біздің миымыз. Ғалымдар дәлелдегендей,тіпті ең танымал ойшылдар оны 25% ғана пайдаланады екен.Қалған 75% қолданылмайды.Миымыздың көп қорын қолдану мүмкіндігі бізге не береді? Сіз таңқаларсыз, бірақ бұл адамды құдіретті етеді.
Миымыз біздің ойлау процестерімізді басқарғандықтан,мұнда әртүрлі деструктивті ойлар мен теріс көзқарастар болады.Және бұл дегеніміз,біз ішінен өзіміз қалаған нәрсеге жету мүмкіндігінен айырылып, өзіміз қалаған адам болуға кедергі жасаймыз.Біздің миымызда: "Мен ешқашан істей алмаймын ...","мен жеткілікті түрде жақсы емеспін...» және тағы басқалар сияқты ойлар бар. Бірақ тәжірибе көрсеткендей адам осындай күмәндардан айрылса,өзіның биікке қалай көтерілгенін де байқамай қалады.Бұған мысал ретінде, Гиннестің рекордтар кітабындағы көптеген атақты адамдардың іс-әрекеті.Өткен ғасырда өмір кешкен Трояны ашқан ғалым Шлиман 22 тілді білген екен. Моцарт 5 жасында симфония жазса,тас керең Бетховен өлмес классикалық музыкалық шығармалар қалдырды.Олардың құпиясы қарапайым:олар өздерінің қабілеттеріне күмәнданбаған.
Және бұл адамның физикалық қабілеттеріне де қатысты.Көпшілігіміз ауыр машина көтеру үшін жеткілікті физикалық күш сезінбейміз.Бірақ дөңгелектің астына түсіп қалған балаларды құтқаруға тырысатын аналар ауыр автомобильдерді өз күштерімен көтерген жағдайлар бар.Олар күнделікті өмірде бұны ешқашан істей алмаған еді,бірақ стресстік жағдайында баламды құтқарам деген оймен олардың барлық шектеулі көзқарастары жойылып кеткен.Осындай мысалдар өмірде өте көп.
Қорытындылай келе,біздің санамыздағы шектеулерді өзге емес,өзіміз орнатамыз.Біз өзімізді жеткіліксіз талантты, табысты,күшті, бақытты деп санамаймыз.Осындай кедергілермен күресуге,оларды керісінше ауыстыруға және осылайша қажетсіз кедергілерді жоюға болады. Біз өзімізді өзіміз ғана жаратамыз және біздің болашағымыз тек өзімізге байланысты.