Қорқыт атаның нақыл сөздері адам мәселесі, оның өмір сүру қағидалары, мақсат-мұраттары және қоғам мен ұлттық болмыс хақындағы әлеуметтік- тұрмыстық толғаныстарына алып келеді. Онда халқының болашағы, жалпы адамгершілік құндылықтар мен қасиеттерді сақтау, тәлім-тәрбие, ата салтын, дәстүрін құрметтеу мен қастерлеу мәселелері сөз болды. Қорқыт Атаны жалпы түркі халықтарының мәдени-дәстүрінің негізін салушылардың бірі деп қарастыруға болады. Қорқыт ата дана-ақылшы ретінде, біріншіден, даналық толғаныстары мен тұжырымдары, өсиетнамалардан, ғибратнамалар арқылы көрінсе, екіншіден, жырларының идеясы мен ішкі формасынан, үшіншіден, әрбір жыр соңындағы қорытынды сөздерінің ақыл-кеңестері мен батасынан сезімдік сипатты тәлімдік-тәрбиелік ой толғаныстарынан байқатады.
Минем иң иртә балалар хатирәләре әнием - иң кадерле кеше белән бәйле. Парк буйлап йөрүебезне, туңдырма, кәнфитләр утыруыбызны хәтерлим. Елмаюлар, әкиятләр, яхшы кәеф, уенчыклар, тәм - томнар күп-менә нәрсә минем өчен Балачак. Гаиләбез белән Яңа елны, туган көннәрне ничек көткәнебезне хәтерлим. Кешене балалар яшеннән үк матурлыклары, тантаналары белән тормышларын тагын да яктырак итә, төрлеләндерә, шатлык-куанычлар өсти торган бәйрәмнәр озата бара. Әлбәттә, балачагым бүләкләр белән ассоциацияләнә. Аларның кайберләре мин ярам әле, чөнки алар кадерле миңа, ничек истәлеге турында онытылмаслык күңелле һәм бәхетле көннәр. Кайчагында кәефем моңсу булганда, мин, балачакта еш булган кебек, яраткан уенчыкларымны җәеп, алар белән сөйләшә башлыйм. Бәлки, кемгәдер бу сәер тоелыр, әмма нәрсәнеңдер яхшы, күңелле, күңелле булуы турындагы хатирәләр һәрчак кәефне күтәрә.
