1) У каждого человека своя родина. Для меня родина - это место, где я родился. Место, где живет моя семья, мои друзья, где я учусь. Для меня родина начинается с моего уютного дома. С детской площадки под окнами. Родина - это детский сад, куда я ходил. И школа, где я учусь. Родина - это мои родители и друзья. Это мама, которая является самым дорогим человеком на свете. Ее заботливые руки, добрая улыбка, ее любовь.
Именно в детстве у человека зарождается любовь к родине. Родина у человека одна. Каждому из нас дорог тот уголок на земле, где он рос. С любви к своей малой родине начинается любовь к большой родине.
2) Родина - это место, где ты родился и вырос. Если человек находится далеко, то он вспоминает о родине и скучает по ней. Для меня родина начинается с добрых глаз мамы и с радостной улыбки папы, когда мы гуляли в парке и нам было очень весело.
Нам будет дорого то место, где мы провели детство. О чем люди думают, говоря "Моя родина?" Наверное, не только о месте и впечатлениях из детства, но и о семье. Родина - это необъятные просторы: леса, поля, озера и реки.
3) Россия - это наша с вами родина. По этому она для нас важнее и дороже всех остальных стран. Её судьба, её достижения и беды отражаются на каждом из нас. Человек не перестаёт любить родину даже если ему что - то не нравится. Она готов отдать родине самое дорогое, что у него есть - свою жизнь.
А с чего начинается родина? Родина начинается с родителей и с того, что окружает нас с рождения. Для кого - то родина начинается с деревенского домика или городской квартиры. С любимых домашних животных, с родителей.
Для меня родина начинается с уютного дворика, в котором я привыкла гулять с мамой и папой.
Но только у каждого человека свой ответ на вопрос: "С чего начинается Родина?"
Біздің ата-бабамыз түрлі қанқұйлы соғысты басынан өткерді. Олардың ең соңғысы – Ұлы Отан соғысы болды. Олардың соғысқа қатысқандағы мақсаты – ұрпақтарының, яғни, біздердің жақсы өмір сүруімізді, бейбітшілікте өмір сүруімізді қалады. Осылайша, аттың жалында, түйенің қомында жүріп, біздерге бейбіт өмірді орнатып берді.
Уақыт өткен сайын аталарымыз сыйлаған Жеңістің маңызы артып келеді. Олар көрсеткен ерліктері бүгінгі ұрпаққа өнеге. Отансүйгіштік қасиет әркезде де қастерлеуге тұратын қасиеттердің бірі. Осы ұғым біздің үлкен құндылығымыз болуы керек деп ойлаймын. Тек майданда ғана емес, тылда жұмыс істегендердің де еңбегін жоғары ілтипатқа лайық. Себебі олар соғыс кезінде майдан шебіндегі солдаттармен бірдей қиыншылық көрді, бірдей азап шекті. Ашаршылық пен ауыртпалықты бастан кешкен олар да Жеңісті жақындатуға көп үлес қосты. Таңның атысынан күннің батысына дейін тізе бүкпей жұмыс істеген сол бір қайратты да қайсар жандарға да бүгінгі ұрпақтың ризашылығы шексіз болса керек.Үлкен қауіп пен қатер, қайғы мен қасірет төнген сол бір ауыр уақытта біздің халқымыз сыннан сүрінбей өтті. Оттан да ыстық Отан үшін от кешкен майдангерлер өшпес ерлік көрсетті. Бұл тарихқа алтын әріптермен жазылды.
Олардың қаһармандық өнегесі бүгінгі жас ұрпақтың жадында мәңгі сақталуы тиіс.
Отаншыл болу – ең алдымен өткенді білу. Осынау қойнауы қазынаға толы байтақ даланың әр пұшпағын бабаларымыз ақ найзаның ұшымен, білектің күшімен қорғағанын ұмытпау – парыз.. Отан сенің отбасыңнан, аядай ауылыңнан, сол жердің тасынан, суынан, топырағынан басталады. Қазақ жері – киелі, қасиетті. Оны малмен, ақшамен, алтын-күміс, асыл тастармен бағалауға келмейді.
Отаншыл болу – ұлтжанды болу. Ұлтсызда Отан жоқ. Болмақ емес. Ата салттың қадіріне жетпеген, ана тілін ардақтай алмаған бозөкпе отаншыл болып жарытпайды. Қай жерде «қарны тоқ, көйлегі көк» болса, сол жерді жайлы мекен санайды.
Отаншыл болу – бір-біріңе бауырмал болу. «Жақыныңды жаттай сыйла, жат жанынан түңілсін» дейді дана халқымыз. «Біріңді қазақ, бірің дос, көрмесең, істің бәрі бос» дейді кемеңгер Абай.. Ынтымағы жарасқан елді көргенде, жаудың құты қашады. Бірлігіміз барда тас қамалдай берікпіз.
Қай кезде де азаматтың өз Отаны алдында парызы болады. Азаматтың қасиетті борышының бірі – Отан алдындағы парызын өтеу. Кез келген адам бейбіт заманда да Отанын қорғай алады. Ол дегеніңіз қолға қару алу емес, өз Отаныңның білімді, өркениетті, салауатты перзенті бола алу. ”Отан үшін отқа түс, күймейсің” деген екен батыр Бауыржан Момышұлы. Ол – Отан үшін еткен еңбектің ешқашан зая кетпейтіндігі.