ответ:Қазақ болмысын бүкіл жан дүниесімен қоса өнердің қай түрі қопара, қотара айшықтап бейнелей алады десек, ең алдымен күйді айтар едік.
Күй – құдірет, күй – кие!
Қазақ болмысын бүкіл жан дүниесімен қоса өнердің қай түрі қопара, қотара айшықтап бейнелей алады десек, ең алдымен күйді айтар едік.
Egemen Qazaqstan
Бастап бірінші айтушы біз емес, бұл өзі әлімсақтан бері айтылып келе жатқан, белгілі жай, елдің санасына әбден сіңген әңгіме. Әлімсақтан дейтін себебіміз, замана зарлығы. Мағжан ақынның толғамалы найзадай толғанысты жырларына жүгінсек, күй атасы, шерлі һәм шерменде Қорқыт та жан жұмбағын шешпек болып, шеше алмай қиналған кездерінде қолындағы қара қобызынан, содан шыққан, сай-сүйекті сырқыратқан салқар да шалқар сарыннан жұбаныш тапқан ғой.
Қазтуған жырау «Кетбұқадай билерден кеңес сұрар күн қайда?!» деп желпіне тебіренуі де тегін емес. Сол Кетбұқа абыз Дешті Қыпшақты жайлаған қалың қауым халқының атынан Шыңғыс қағандай қаһарлы хандарға келелі кеңесін қоңыр домбыраның сырлы күйімен айтқан, ұлы Жошының өлімін де айбатты әміршіге күймен естірткен. Сонда бабаларымыздың орнына жазаны домбыра тартқан. Тәңірім сөйтіп домбыраға әу бастан-ақ қазақтың тілі болуды, қазақтың үні болуды еншілеп сыйлаған екен. Ендеше, күй өнері қазаққа Тәңірдің тартқан ерекше пешенелі сыйы екендігі де еш шүбәсіз.
Олай болса, 2014 жылы ықылым замандардан бері жер-жаһан танып, бірегей құбылыс ретінде мойындалып келген қазақтың қасиетті киіз үйімен қоса халқымыздың қалтқысыз қастер тұтқан күй өнерінің де ЮНЕСКО-ның материалдық емес мәдени мұралар тізіміне еніп, бүкіл адамзаттың асыл қазыналарының қатарына қосылуы тиесілі сыбағамыз, заңды жазмышымыз, лайықты мерейіміз екеніне сөз бар ма! Осы киелі күйімізге ілесе бұл қатарды сонымен рухтас суырыпсалма айтыс, Наурыз мейрамы, қазақ күресі, құсбегілік пен саятшылық толықтырды, қаумалай қоршап күйді төбелеріне көтерді. Осындай жауһар қатарда, әсіресе күй қазақтың елдігінің көрінісіндей атойлап, халықтың өр рухын әйгілеп тұрған жоқ па! Бұл да бізге Тәуелсіздік тарту еткен зор жетістік екені ақиқат.
Күйдің тәңірлік сипаты жайындағы әңгімені тірілте түсейік. Түркі дүниесінің асылдарын түптеп түгендеуші атақты Махмұд Қашғари өзінің түпнұсқада «Диуани-лұғат-ат-түрк» деп аталатын түркі тектес сөздерінің жинағында «күй» сөзінің көне түркідегі «көк» сөзінен шыққандығын, тәңір мағынасындағы «көкпен» көгендес, тамырлас, түптес екендігін ізерлеп айтыпты. Бұл айқындаманы қазақтың тіл ғылымының көгентүбіндегі марғасқа Құдайберген Жұбанов пен қазақтың күй ілімінің ілкі бастауындағы ізашар академик Ахмет Жұбанов бар ықыласымен қолдап қуаттайды. Ал «Ақаң» деген әзиз атқа лайықты тағы бір абзалымыз, «Күй шежіре», «Қазақтың күй өнері» атты іргелі еңбектер тудырған Ақселеу Сейдімбек бұл айғақты болжамды одан әрі түбірлеп тексеріп, байыпты тұжырым жасайды. Күй деп басталатын қай сөзіңіз де сезіммен астасып жатады. Сол сөз көшпенділердің ең киелі сезімі – тәңірлік наным-сеніммен ұштасып жатады. Демек, «күй» деген сөз әу баста Тәңірлік құбылысты білдірген. Тәңірдің дыбысы деген мағынамен шендес болғаны аңғарылады» деп күйдің қасиет-киесін шығанға шығара, шынайы болмыс-бітімін айғақтай көрсетіп асқақтатады.
Әйгілі әншіміз Роза Рымбаева шырқайтын «Домбыра» әнінде «Күй ойнайды қазағымның қанында, күй ойнайды қазағымның жанында» деп келетін шырайлы жыр жолдары бар емес пе еді. Дәл айтылған. Осы рухты әнді тыңдамаған қазақ кемде-кем болар десек, тыңдаған жамағаттың баршасы осынау сөздердің шындығына ден қойғаны күмәнсіз. Қалай десек те, қазақтың жаны – күйінде. Жанының барлық қатпарлары, қуанышы мен қайғысы, күйініші мен сүйініші, мұң-шері мен шаттығы баяулап, толқындап, тасқындап тек домбыра шанағынан төгіледі. Қазақтың мінезі, ерлігі мен өрлігі, сабыр-сабаты да қазақтың өзінің күйлерінде жатыр. Халқымыздың әдет-ғұрпы, дарқандығы мен даналығы, ерке назды сұлулары кейіптелген күйлер ше? Қазақтың ұлан-байтақ даласы, сол даланың табиғаты, Алатауы мен Қаратауы, Сарыарқасы мен Сары өзені, Саржайлауы – бәрі-бәрі қазағымның күйлерінде көрініс тапқан.
«Нағыз қазақ қазақ емес, нағыз қазақ – домбыра» деген Қадыр ақынның терең ақыл-парасатының меңзеп отырғаны да осы емес пе. Тарау-тарау, тармақ-тармақ, желі-желі болып уақытпен бірге үдере көшкен қазақтың мың сан күйлерінде, сайып келгенде, ата қазақтың өзі, оның ата тарихы, елдігі мен береке-бірлігі, ұлттық мерейі мен мәртебелі мемлекеттігі бейнеленген. Өз алдына дербес ел болып, кеудесі биік, еркін отырмаған халықта мұндай кең салалы, ұлағаты зор, асқақ рухты, мұхиттай айдынды, өрелі өнер тумас еді. Байқасаңыз, біздің күйлеріміздің өне бойында тұтаса жүлгеленген қазақтың соқталы тарихы өріліп шығады.
Объяснение:
В начале XX века экономика Турции находилась в кризисном состоянии. XX веке зависимость Турции от иностранных государств увеличилась. Наибольшую прибыль иностранцы получали от турецких железных дорог. В 1903 году было подписано соглашение с Германией о совместном строительстве железной дороги Берлин-Багдад. Россия и Англия, считавшие Германию своим противником, в году в Ревеле (Таллинн) достигли согласия о разделе Турции. Чтобы предотвратить это, младотурки решили выступить раньше времени, определенного на съезде в Париже в 1907 году. 3 июля 1908 года первым выступил Ниязи бей, комендант маленького городка в Македонии. К нему примкнула группа Энвер бея. Так началась “Младотурецкая революция” (1908-1909 гг.). Организация “Единение и прогресс” 23 июля 1908 года в городе Монастыр предъявила Абдулгамиду II ультиматум, требуя восстановления Конституции. Султан принял ультиматум и в тот же день распорядился восстановить Конституцию и созвать парламент. Османское государство стало конституционной монархией. Правительство, образованное с согласия “младотурков”, в 1908-годах возглавляли последовательно Саид паша, Кемил паша, Сулейман паша. 2 ноября 1908 года состоялось первое заседание турецкого парламента. Из 230 депутатов парламента 150 были младотурками. В 1909 году Абдулгамид II, опираясь на поддерживаемую англичанами партию “Ахрар” (либералы) и религиозную организацию “Иттихади мусульман” (мусульманское общество), с стамбульского гарнизона осуществил контрреволюционный переворот и вернул себе власть. В ответ в апреле 1909 года младотурки ввели в Стамбул македонские войска под командованием Шевкет паши и провозгласили султаном Мехмета V Решада. Революция младотурков победила, но политическую структуру империи не изменила. Это была поверхностная революция. Заметив слабость младотурков, зарубежные государства вновь вернулись к плану раздела турецких территорий. Самой большой неудачей того времени стала “Траблисская война”. На основании российско-итальянского Раккониджийского соглашения 1909 года Италия признавала интересы России на Балканах, а Россия признавала интересы Италии в Траблисе. В сентябре 1911 года Италия потребовала у Турции передать ей Траблис. Получив отрицательный ответ, итальянцы перешли в наступление и победили. Добровольные дружины Энвер паши и Мустафы Кемаль паши не были эффективны. 18 октября 1912 года в Лозанне был заключен договор, по которому Траблис и Киренаика под общим названием Ливия были переданы Италии. Этот договор еще более ослабил Османскую империю. В октябре 1912 года Болгария, Сербия, Греция и Черногория, образовав “Балканский Союз”, объявили войну Турции. Началась Первая Балканская война (1912-1913). Турецкие войска, не готовые к войне, были побеждены. В мае 1913 года в Лондоне был подписан мирный договор, по которому Турция уступала территории на Балканах, большую часть островов в Эгейском море; получившая независимость в 1912 году Албания была объявлена княжеством. Болгария, стремившаяся к верховенству на Балканах, поощряемая Австро-Венгрией и Германией, объявила в 1913 году войну Сербии и Греции. Началась Вторая Балканская война. В этой войне Черногория и Румыния поддержали Сербию и Грецию, а Турция вступила в войну против Болгарии. Война началась 30 июня 1913 года и завершилась 10 августа тяжелым поражением Болгарии. Младотурки воспользовались этим и вернули Эдирну и прилегающие к ней территории. Балканские войны еще более осложнили внутреннюю ситуацию в Турции. Тогда младотурки в начале 1914 года создали в стране диктатуру “Младотурецкой тройки”. В нее вошли военный министр Энвер паша, председатель партии “Единение и прогресс”, министр внутренних дел Талат паша и вали Стамбула Джамал паша. В годы правления младотурков в государственном строительстве был осуществлен ряд важных мероприятий. В экономической области самым важным была ликвидация с 1914 года режима капитуляции. В 1914 году в Стамбуле был открыт первый женский университет. Было указано в последующие годы вести переписку в государственных учреждениях только на турецком языке. Для переформирования армии из Германии были приглашены инструкторы и советники.
Источник: https://istoriyamira.ru/turtsiya-v-xx-vek/
Объяснение: