Сыр өңірі – белгілі бір дәстүрдің ғана жеке дамыған жері емес, тоғыз жолдың торабы, сан түрлі тарихи оқиғалар мен көзқарастар бір мүддеге тоғысқан өлке. Сол себепті өңірде өмір сүрген жырау, жыршы, ақын, күйші, әнші, сал – серілер шығармашылығы әлем әдебиетінде сирек кездесетін құбылыс ретінде өзіндік сипаты басым өнер түрі есебінде айрықша назар аударады. Сыр елінде өмір сүріп, аты үш жүзге мәлім болған ақын – жырауларымыз ұрпақ тәрбиесіне, инабаттылық пен ой – өрісінің дамуына, эстетикалық талғам биігінен көрінуін басты назарда ұстаған.Мысалыға, атақты Ешнияз сал, Жиенбай Дүзбенбетов, Сәрсенбай Бөртебаев, Тұрымбет Салқынбаев, Тасберген Құлманов, Шегебай Бектасұлы, Рүстембек Жиенбаев, Дайырдың Оңғары, Молдахмет Дабылов, Жүсіп, Ібаш, Дүйсен, Мұзарап, Үбісұлтан, Әкімгерей, Көшеней тағы басқа да есімі елге кеңінен танылған жыршы-жыраулардың туған, өмір сүрген жері Сыр бойы, Қасиетті Қармақшы жері.
В конце ХII-начале XIII вв. на территории Монголии образовалось крупное кочевое государство под властью одного из представителей родовой верхушки — Темучина. Первоначально оно было основано в долинах рек Керулена и Орхона, затем вследствие объединения родственных племен и завоевания соседних стран Монгольское государство превратилось в могучую империю не только в Центральной Азии, но и во всем мире. В 1203 г. им были разгромлены Кереитское, затем и соседнее Найманское ханство, в 1207-1211 гг. были покорены народы Сибири и Восточного Туркестана. В 1215г. был взят Пекин, а к 1217 г. монголы завоевали все земли к северу от реки Хуанхэ.
Объяснение:
правильно
