Тіршіліктің көзі саналатын табиғат байлығы – ел байлығы. Ол үшін көрік берер жасыл желекті жайқалтып, өзен-көлді арнасынан асырып, қоршаған ортаны қорғай білу әр азаматтың борышы. Адам табиғаттың төл перзенті, жара¬тылысында ұқсастықтары көп. Оларды бір-бірінен бөліп жаруға болмайды. Осы бір қарапайым қағидатты бойына сіңірген орманның туған жерге, атамекенге деген перзенттік махаббаты қалыптасады, сүйіспен¬шілігі артады. Аудан аумағында Семиозер және Басаман орман шаруашылығы бар. Біздің бағытымыз Бағаналы ауылы. Жол бойы жан-жағымызға қарап, орманның сұлу табиғатына көз тастап келеміз. Сүмбіл ақ қайыңдар, қарағай, мәңгі жасыл шырша жарыса аспанмен таласа өсіп, жасыл желекке оранған алқапқа өзгеше көрік беріп тұр. Табиғаты сұлу жер кімді болсын өзіне ынтықтырып, еліктіретіні анық. Осылайша тамашалап келе жатып ауылға жеткенімізді де білмей қалдық. Мемлекеттік мекеме орманды қамқорлыққа алып, ұқыпты қарап, қорғау және дайындаумен, қарағай бүрлерін өңдеумен айналысады. Негізгі өндіріс көзіне Бағаналыдан төрт шақырым жерде орналасқан питомник кіреді. Сондықтан бұл байлықты сақтау мен одан әрі жайқалту үшін кешенді жұмыстар ұдайы жүргізіледі. Орманның ең қауіпті қасіреті – өрт, сондықтан оның алдын алу және оған тойтарыс беру, заңсыз ағаш кесу мен ұрлыққа жол бермеу жұмыстары ұйымдастырылады. “Басаман орман шаруашылығы мекемесі” коммуналдық мемлекеттік мекемесі 1954 жылы құрылды. Жалпы көлемі 44246 га жер, оның ішінде орманды алқап - 13146 гектар. Үш елді мекені, екі кордоны бар. Ауылға кіре бергенде алдымен екіқабатты мектеп ғимараты көзге түседі. Орман шаруашылығы мекемесінің кеңсесі, 150 орындық клуб, медпункт, пошта торабы бәрі бір жерде шоғырланған. Ұялы және радио байланысы бар. Елді мекенде 425 тұрғын - он бір ұлттың өкілі тұрады, соның 128-і еңбекпен қамтылған. Мекеменің бірінші директоры В.П.Мац, ол кісі орман шаруашылығының қалыптасуына елеулі үлес қосты. Ал А.С.Жирицкийді ауылдың негізін қалаушы деп атайды. Әр жылдары орман шаруашылығына біраз адамдар басшылық жасады. Шаруашылық жарты ғасырдан астам түрлі кезеңді бастан өткерсе де өз ісін жалғастырып келеді.
Великие реформы первой половины правления Александра II свидетельствуют о европейском пути модернизации, потому что именно они как раз и были направлены на то, что бы Россия догнала ведущие страны Европы на данном пути. Режим реакции второй половины правления этого императора, тем более Александра III и Николая II свидетельствует как раз о пути, который порой называется самобытным русским, потому он был направлен именно на ликвидацию предыдущих реформ. Но и реформы, и реакция вызывают сожаления. Контрреформы потому, что уничтожали свободы и приближали Россию к революции. Реформы потому, что оказались половинчатыми, большинство из них не добились поставленных целей, некоторые, такие как «освобождение» крестьян во многом даже ухудшили ситуацию.
Захват Россией Центральной Азии во второй половине XIX века показывает европейский путь её развития, потому что это была часть раздела мира. Но одобрения этот процесс сегодня вызвать не может, как и весь раздел.
Абсолютно по западному образцу была проведена денежная реформа министра финансов С. Ю. Витте. Пожалуй, за неё можно испытывать гордость, потому что она действительно улучшила финансовое положение страны.
Русско-японская война 1904-1905 годов, конечно, не может вызывать ничего кроме горечи из-за своего исхода для России. Однако это свидетельство европейского пути развития, несмотря на то, что происходила она на Дальнем Востоке. Данная война была частью передела мира, а этот процесс, как и раздел мира, был общеевропейским.
Сожаление вызывает революция 1905-1907 года, прежде всего, потому что её можно было избежать, если бы власть была гибче. Все многочисленные жертвы революции в итоге оказались напрасными, восторжествовала реакция.
Красный: Зря ты, всё таки, Родине изменил. Пошёл бы с нами, не жил бы сейчас в своей Франции.
Белый: А чего? В Нормандии не плохо. Но не об этом речь. Ты забыл, что красные моего отца живьём закопали в ту же яму, откуда его зерно выкопали?
Красный: А белые моего потом повесили за то, что я в Красной армии был! А меня ведь насильно забрали. Это я потом понял, что дело большевиков – правое, в начале-то несознательный был.
Белый: Какое там правое! Красные воры оказались ловчее белых, только и всего.
Красный: И только? Не скажи. Когда в соседнюю деревню белые каратели пришли, они всех перевешали, кого нашли, не разбираясь, кто за кого. А красные, как вернулись, стали разбираться. Середняков чётко стали отличать от кулаков. Их жизнь научила разделять людей на своих и чужих, белых – ничему не научила.
Белый: Научила. Самоуправству она их, гадов, научила. Знаешь, как Семёновцы бесчинствовали? И не с красными, а со своими же.
Красный: Да и полководцы наши лучше. Вон, Тухачевский какая голова!
Белый: Боюсь, плохо кончит этот твой Тухачевский. Слишком большого героя из себя строит.
Гражданская война стала великой трагедией, потому что унесла множество жизней и принесла разруху. Главное, после неё ещё долго не удавалось преодолеть раскол общества. Борьба против белых переросла в борьбу с белыми недобитками, потом с кулаками и т. д. Потому главным уроком может быть следующее: нельзя делить граждан одной страны на своих и чужих, потому что потом это разделение очень сложно преодолеть.
Адам табиғаттың төл перзенті, жара¬тылысында ұқсастықтары көп. Оларды бір-бірінен бөліп жаруға болмайды. Осы бір қарапайым қағидатты бойына сіңірген орманның туған жерге, атамекенге деген перзенттік махаббаты қалыптасады, сүйіспен¬шілігі артады. Аудан аумағында Семиозер және Басаман орман шаруашылығы бар.
Біздің бағытымыз Бағаналы ауылы. Жол бойы жан-жағымызға қарап, орманның сұлу табиғатына көз тастап келеміз. Сүмбіл ақ қайыңдар, қарағай, мәңгі жасыл шырша жарыса аспанмен таласа өсіп, жасыл желекке оранған алқапқа өзгеше көрік беріп тұр. Табиғаты сұлу жер кімді болсын өзіне ынтықтырып, еліктіретіні анық. Осылайша тамашалап келе жатып ауылға жеткенімізді де білмей қалдық.
Мемлекеттік мекеме орманды қамқорлыққа алып, ұқыпты қарап, қорғау және дайындаумен, қарағай бүрлерін өңдеумен айналысады. Негізгі өндіріс көзіне Бағаналыдан төрт шақырым жерде орналасқан питомник кіреді. Сондықтан бұл байлықты сақтау мен одан әрі жайқалту үшін кешенді жұмыстар ұдайы жүргізіледі. Орманның ең қауіпті қасіреті – өрт, сондықтан оның алдын алу және оған тойтарыс беру, заңсыз ағаш кесу мен ұрлыққа жол бермеу жұмыстары ұйымдастырылады.
“Басаман орман шаруашылығы мекемесі” коммуналдық мемлекеттік мекемесі 1954 жылы құрылды. Жалпы көлемі 44246 га жер, оның ішінде орманды алқап - 13146 гектар. Үш елді мекені, екі кордоны бар.
Ауылға кіре бергенде алдымен екіқабатты мектеп ғимараты көзге түседі. Орман шаруашылығы мекемесінің кеңсесі, 150 орындық клуб, медпункт, пошта торабы бәрі бір жерде шоғырланған. Ұялы және радио байланысы бар. Елді мекенде 425 тұрғын - он бір ұлттың өкілі тұрады, соның 128-і еңбекпен қамтылған.
Мекеменің бірінші директоры В.П.Мац, ол кісі орман шаруашылығының қалыптасуына елеулі үлес қосты. Ал А.С.Жирицкийді ауылдың негізін қалаушы деп атайды. Әр жылдары орман шаруашылығына біраз адамдар басшылық жасады. Шаруашылық жарты ғасырдан астам түрлі кезеңді бастан өткерсе де өз ісін жалғастырып келеді.